Baza pytań: CEM, Sesja: Jesień 2019, Dziedzina: bioetyka i prawo medyczne
U 67-letniej pacjentki rozpoznano nowotwór złośliwy kości szczęki. Pacjentce zaproponowano rozległy zabieg operacyjny, polegający na usunięciu połowy kości szczęki razem z zębami i podniebieniem twardym, co spowodowałoby upośledzenie mowy, utrudnienie przyjmowania pokarmów i zmianę wyglądu zewnętrznego (blizna i asymetria twarzy). Pacjentka kategorycznie sprzeciwiła się operacji, argumentując, że nie chce być oszpecona. Mimo tego sprzeciwu lekarz, nie proponując alternatywnego leczenia, nadal namawiał pacjentkę na wyrażenie zgody, także w obecności jej dzieci akceptujących operację. Pacjentka zdecydowała się tylko na leczenie paliatywne. Po kolejnych namowach lekarza i jej dzieci pacjentka uległa i zgodziła się na proponowane przez lekarza leczenie. Czy postawa lekarza, polegająca na namawianiu pacjentki, niezaproponowaniu alternatywnego leczenia i angażowaniu jej dzieci w proces podejmowania przez pacjentkę decyzji co do interwencji medycznej, miała
uzasadnienie etyczne?
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.