Sesja: Jesień 2011, Specjalizacja: Geriatria
82-letnia kobieta z przewlekłą chorobą serca, po implantacji stymulatora serca typu DDD przed 2 laty, skierowana została do oddziału geriatrii do diagnostyki powtarzających się od kilku miesięcy upadków. Zgłasza, że często pada (zwłaszcza przy pionizacji i chodzeniu), ostatnio przed tygodniem z następowym urazem twarzoczaszki. Od wielu lat leczy się u psychiatry z powodu „nerwicy” z bezsennością, przewlekle przyjmując promazynę 100mg/dobę, lexotan 6 mg/dobę, doxepin 25mg/dobę, wenlafaksynę 75 mg, zaś od kardiologa otrzymuje metoprolol i statynę. Boi się wychodzić z domu z powodu upadków. Chora zorientowana auto i allopsychicznie. W badaniem fizykalnym - liczne podbiegnięcia krwawe wokół oczodołu i ramienia prawego, maskowatość twarzy, chód drobnym kroczkiem, bradykinezja przy prawidłowym napięciu mięśni, poza tym bez odchyleń od normy. W Geriatrycznej Skali Oceny Depresji 7/15; w teście oceny funkcji psychicznych wg Blessed’a 4/28, w skali Barthel 85/100 w skali IADL 9/12. W ekg rytm rozrusznika 80/min., zaś w badaniach laboratoryjnych bez odchyleń od normy. Konsultujący neurolog nie stwierdził cech ogniskowego uszkodzenia OUN zalecając ocenę przepływów w naczyniach domózgowych, zaś psychiatra rozpoznał zaburzenia depresyjne nawracające. W KT głowy bez cech krwawienia wewnątrzczaszkowego. W obu półkulach mózgu widoczne podkorowe i okołokomorowe ogniska hypodensji o charakterze naczyniopochodnym z zanikiem korowo-podkorowym. Najbardziej prawdopodobną przyczyną upadków jest:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.