Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2009, Specjalizacja: Diabetologia

Do Poradni Stopy Cukrzycowej zgłosiła się pacjentka z głęboką neuropatią i prawidłowym ukrwieniem kończyn dolnych ze znaczną deformacją stawu skokowego, bez owrzodzenia, widoczne jedynie nacięcia po interwencji chirurgicznej. W wywiadzie podaje dwukrotną hospitalizację z rozpoznaniem ropowicy i zapalenia kości stawu skokowego. W okresie 5 miesięcy poprzedzających hospitalizację dwukrotnie skręciła staw skokowy bez przerwania ciągłości skóry - w kilka tygodni po ostatnim urazie wystąpiło zaczerwienienie i obrzęk stawu ze wzmożonym uciepleniem tej okolicy, bez gorączki co było przyczyną przyjęcia do szpitala. Podczas hospitalizacji staw skokowy był dwukrotnie otwierany. Z wyników badań dodatkowych z okresu hospitalizacji dostępna była jedynie morfologia krwi (prawidłowa). W badaniach laboratoryjnych wykonanych podczas konsultacji w Poradni Stopy Cukrzycowej: OB. 50 (norma do 30), CRP 8.3 (wartość prawidłowa < 6). Wynik badania radiologicznego - nasilona destrukcja kości stawu skokowego. Pacjentka nie gorączkowała, glikemia w samokontroli stabilna. Bez zaczerwienienia i wzmożonego ucieplenia okolicy zajętego stawu. Właściwe postępowanie u tej pacjentki powinno obejmować:

A) jak najszybszą amputację kończyny powyżej stawu skokowego z uwagi na znaczna destrukcję kości stawu będącą wynikiem stanu zapalnego i ryzyko progresji zmian.
B) prawdopodobną diagnozę artropatii Charcot’a (mylnie rozpoznaną wcześniej jako stan zapalny stawu skokowego) oraz z uwagi na podwyższoną wartość OB i CRP wdrożenie antybiotykoterapii, oraz dalszą obserwację radiologiczną kości stawu jak również monitorowanie glikemii oraz temperatury ciała chorej.
C) rozpoznanie wyłącznie zapalenia kości stawu skokowego i wdrożenie dożylnej antybiotykoterapii.
D) rozpoznanie wyłącznie artropatii Charcot’a w fazie ostrej i unieruchomienie kończyny.
E) żadne z powyższych.