Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2011, Specjalizacja: Diabetologia

Do poradni diabetologicznej zgłasza się 66-letnia chora, z BMI 24 kg/m2, z glikemią przygodną 105 mg/dl [5,8 mmol/l] z powodu znacznego osłabienia. Podaje, że przed 10 dniami została wypisana z oddziału chorób wewnętrznych z dgn. Cukrzyca typu 2 de novo i zaleceniem przyjmowania gliklazydu w dawce 60 mg/d w skojarzeniu z metforminą w dawce 2550 mg/d. Z wywiadu: zanim trafiła do szpitala od 4 miesięcy miała polidypsję, poliurię, schudła 22 kg i stwierdzono glikemię 430 mg/dl [23,80 mmol/l], HbA1c 13%. W karcie wypisowej zwrócił uwagę duży cukromocz 6068 mg/dl z ketonurią 50 mg/dl, TSH w normie. Lekarz w poradni diabetologicznej powinien:

A) uspokoić chorą, że dotychczasowe leczenie jest bardzo dobre i skuteczne, że była przecież leczona w klinice.
B) zaproponować chorej zmianę leczenia, ale dopiero po oznaczeniu peptydu C, przeciwciał, które by potwierdziły autoimmunologiczne tło cukrzycy.
C) zaproponować chorej dołączenie do dotychczasowego leczenia 12 j insuliny NPH na noc.
D) zaproponować chorej dołączenie preparatu na wzmocnienie.
E) zaproponować chorej natychmiastowe wdrożenie insulinoterapii konwencjonalnej lub intensywnej.