Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2010, Specjalizacja: Diabetologia

Chory, lat 35 zgłosił się do lekarza z powodu zauważonego od 3 miesięcy zwiększonego pragnienia, nykturii, czasami nadmiernej senności po posiłkach, niewielkiego spadku masy ciała. Ponieważ matka choruje na cukrzycę typu 2 wykonał na jej glukometrze kilka pomiarów glikemii przygodnej (200 -300 mg/dl). Dolegliwości żadnych w dniu wizyty nie podaje. W wywiadzie: leczył się z powodu patologii wątroby przed 8 laty (Dgn. Steatosis degenerativa diffusa hepatis), hiperlipidemia mieszana, obecnie bez leków hipolipemizujących, wypija tygodniowo 2-3 piwa. W badaniu przedmiotowym: stan ogólny dobry, wzrost 1,76 m, masa ciała 87 kg, BMI 28 kg/m2, obwód pasa 107 cm, RR 150/95 mmHg. Badania dodatkowe: glukoza w osoczu krwi żylnej na czczo: 299 mg/dl (16,6 mmol/l), cholesterol całk. 342 mg/dl (8,84 mmol/l), chol. HDL 32 mg/dl (0,82 mmol/l), triglicerydy 549 mg/dl (6,2 mmol/l), kreatynina 0,74 mg/dl, AspAT 637 U/l, AlAT 563 U/l, bilirubina 0,47 mg/dl, HbA1c 11,9% (n: < 6), C-peptyd na czczo 4,03 ng/ml (n: 1,1-5,0). Czy u chorego na obecnym etapie choroby (nie masz do dyspozycji wyniku HbA1c) istnieją wskazania do włączenia insulinoterapii?

A) nie, ponieważ chory w dniu badania czuje się dobrze.
B) nie, ponieważ insulinoterapia jest konieczna dopiero po kilku latach od rozpoznania cukrzycy typu 2.
C) nie, ponieważ na tym etapie wystarczające będą doustne leki hipoglikemizujące w połączeniu z modyfikacją żywienia.
D) tak, ponieważ chory ma objawową hiperglikemię, ma znaczną hiperlipidemię oraz wykładniki uszkodzenia wątroby.
E) nie, ponieważ w tym przypadku nie ma powodów aby w krótkim czasie uzyskać szybką normalizację zaburzeń metabolicznych.