Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2011, Specjalizacja: Onkologia kliniczna

Wartość temsyrolimusu u chorych z grupy niekorzystnego rokowania udokumentowano w badaniu klinicznym III fazy. Badanie zakładało porównanie tego leku z interferonem-α (oba leki w monoterapii) oraz skojarzeniem temsyrolimusu i interferonu-α u chorych z niekorzystnym rokowaniem, jednak ostatecznie u 26% chorych stwierdzono kategorię pośredniego rokowania. Spośród stwierdzeń odnoszących się do wyników tego badania nieprawdziwe jest, że:

A) wykazano znamienne wydłużenie mediany czasu przeżycia całkowitego chorych leczonych temsyrolimusem w porównaniu do chorych otrzymujących interferon-α i oba te leki łącznie (odpowiedni 11, 7 i 8 miesięcy).
B) wskaźniki obiektywnych odpowiedzi nie różniły się, ale stabilizację choroby stwierdzono u znacznie większego odsetka chorych otrzymujących Temsyrolimus.
C) retrospektywna analiza podgrup wykazała, że korzystny wpływ temsyrolimusu był szczególnie wyraźny u chorych z kategorii pośredniego rokowania.
D) skuteczność temsyrolimusu nie była uzależniona od wcześniejszej nefrektomii.
E) prawdziwe są odpowiedzi A,B.