Sesja: Jesień 2011, Specjalizacja: Endokrynologia
Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do klinicznej i biochemicznej oceny hiperandrogenizmu:
1) określenie nasilenia hirsutyzmu wg skali Ferrimana-Galweya polega na ocenie owłosienia w sześciu okolicach ciała;
2) obserwuje się wysoką korelację pomiędzy stężeniami testosteronu całkowitego, a nasileniem hirsutyzmu wg skali Ferrimana-Galweya;
3) stężenia wolnego testosteronu oceniane wg standardowych metod wykazują czułość i swoistość porównywalną do wyników spektrometrii masowej;
4) podwyższone stężenia androstendionu świadczą o nadnerczowym pochodzeniu hiperandrogenizmu ze względu na dominującą nadnerczową syntezę tego androgenu (około 90%);
5) ocena stosunku masy do ładunku pozwala na identyfikację określonych androgenów w metodzie spektrometrii masowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.