Sesja: Wiosna 2008, Specjalizacja: Choroby zakaźne
U 40-letniej pacjentki zakażonej HIV w czasie okresowych badań kontrolnych stwierdzono stężenie kreatyniny w surowicy = 175 umol/L, liczbę limfocytów CD4 = 245 kom/mm3 i HIV RNA = 14.567 kopii/mm3. Od 3 lat u chorej stwierdzano nadwagę (85 kg przy wzroście 164cm), nadciśnienie tętnicze (obecnie kontrolowane farmakologicznie) i hyperlipidemię. Zakażenie HIV rozpoznano w 1993 r. w trakcie pneumocystozowego zapalenia płuc; pacjentka przebyła również kilka nawrotów drożdżycy przewodu pokarmowego. Była leczona antyretrowirusowo (ARV) kolejno:
(1) AZT → (2) AZT + ddI → (3) AZT + 3TC + NFV → (4) d4T + 3TC + EFV → (5) 3TC +TDF + NVP
AZT - azydotymidynę; ddI - dydanozyna; 3TC - lamiwudyna; NFV - nelfinawir; d4T - stawudyna; EFV - efawirenz; TDF - tenofowir; NVP - newirapina. Wszystkie zmiany terapii, poza jedną (4) →(5), spowodowane były nieskutecznością p-wirusową. Zmiana (4) →(5) była skutkiem dz. niepożądanych związanych ze stosowaniem EFV (koszmarne sny, myśli samobójcze) oraz rozwojem lipodystrofii i nasileniem hyperlipidemii. Spośród podanych poniżej rozwiązań:
1) wyliczenie klirensu kreatyniny;
2) oznaczenie lekooporności (genotypowanie);
3) przerwanie terapii ARV;
4) szybka (tj. bez wyniku genotypowania) zmiana terapii na AZT + 3TC + ABC + DRV ABC - abacawir; DRV - darunawiru;
5) szybka (tj. bez wyniku genotypowania) zmiana terapii na SQV/ LPV/r SQV- sakwinawir, LPV- lopinawir, r -rytonawir (dawka wzmacniająca).
prawidłowe są:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.