Sesja: Wiosna 2012, Specjalizacja: Medycyna paliatywna
25-letnia pacjentka cierpiąca na raka trzonu macicy z rozsiewem do węzłów chłonnych pachwiny po stronie prawej tworzących duży, nekrotyczny guz uskarżała się na bóle trzewne podbrzusza środkowego NRS 7 oraz 7-krotnie w ciągu doby na bóle neuropatyczne o charakterze przeszywającym (NRS 9). W leczeniu zastosowano siarczan morfiny SR 2x 30 mg p.o. co 12 godzin, siarczan morfiny IR 10 mg p.o. w razie bólu, gabapentynę 300 mg p.o. na noc, laktulozę na zaparcia oraz metoklopramid 30 mg/24 p.o. z powodu pojawiających się wcześniej wymiotów po dihydrokodeinie. W 5 dobie terapii nastąpiło zmniejszenie bólu do NRS 3 (zarówno trzewnego jak i neuropatycznego). Stopniowo zaczęły narastać mimowolne skurcze mięśni twarzy (w postaci różnorodnych grymasów), szyi i przedramion, których chora nie była w stanie kontrolować. Najbardziej prawdopodobnym powodem tych skutków ubocznych jest:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.