Sesja: Jesień 2006, Specjalizacja: Kardiologia
Przygotowanie pacjenta do zabiegu niekardiochirurgicznego z wywiadem chorób serca powinno obejmować:
1) ocenę kliniczną na podstawie szczegółowo zebranego wywiadu. Wyższe ryzyko powikłań związanych z chorobą wieńcową mają pacjenci po przebytym zawale w ciągu 6 miesięcy przed operacją, z obecnością patologicznego załamka Q w EKG, dodatnim testem wysiłkowym i obecnością bólu wieńcowego;
2) szczególnie wysokie ryzyko okołooperacyjne wykazują chorzy po pomostowaniu aortalno-wieńcowym w ciągu 5 lat przed interwencją chirurgiczną. Wymagają oni bezwzględnie (niezależnie od obecności dławicy) wykonania koronarografii;
3) wykonanie EKG wysiłkowego. Zmniejszona tolerancja wysiłku, występowanie zmian niedokrwiennych w EKG wiążą się ze wzrostem powikłań okołooperacyjnych;
4) zastosowanie (o ile nie ma przeciwwskazań) w okresie okołooperacyjnym beta-blokerów zmniejsza ryzyko wystąpienia dużych wewnątrzszpitalnych powikłań kardiologicznych. Stosowanie beta-blokerów zalecane jest u pacjentów z chorobą wieńcową po przebytym zawale, z typowymi dolegliwościami wieńcowymi i nietypowymi, ale z dodatnimi testami obciążeniowymi; u chorych z NT, > 65 r.ż, z cukrzycą, z hiperlipidemią;
5) beta-blokery należy stosować jedynie u chorych po przebytym zawale z ujemnymi testami obciążeniowymi. U pozostałych chorych należy bezwzględnie dokonać koronarograficznej oceny tętnic wieńcowych; wcześniejsze podanie tych leków może maskować obecność niestabilnej dławicy;
6) rewaskularyzacja wieńcowa w przypadku planowych zabiegów powinna być wykonana przynajmniej miesiąc przed zabiegiem. Wcześniejsze wykonywane zabiegu chirurgicznego <3 -4tyg. od implantacji stentu jest niebezpieczne z powodu wysokiego ryzyka krwawień (konieczność podawania leków przeciwpłytkowych).
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.