Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2006, Specjalizacja: Choroby wewnętrzne

62-letni mężczyzna z rozpoznawaną cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca zgłasza się do szpitala z powodu uczucia nierównego bicia serca trwającego od 8 dni. Chory stosował do tej pory 50 mg monoazotanu izosorbidu,
25 mg bursztynianu metoprololu, 75 mg kwasu acetylosalicylowego, 20 mg enalaprylu, 20 mg simwastatyny oraz 2 mg glimepirydu na dobę. W wykonanym ekg stwierdzono migotanie przedsionków z czynnością komór 120-140/min. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono natomiast niewielkie powiększenie lewego przedsionka (4,2 cm), pogrubiały mięsień lewej komory (1,4 cm), niewielką niedomykalność mitralną oraz prawidłową globalną funkcję skurczową. Spośród proponowanych poniżej najbardziej optymalnym wstępnym postępowaniem jest:

A) podanie propafenonu i zwiększenie dawki stosowanego kwasu acetylosalicylowego do 300 mg.
B) podanie propafenonu oraz dodanie do stosowanego kwasu acetylosalicylowego klopidogrelu.
C) optymalizacja kontroli częstotliwości rytmu komór oraz włączenie doustnego antykoagulanta przez 3-4 tygodnie przed ewentualną planową kardiowersją.
D) włączenie heparyny drobnocząsteczkowej w połowie dawki leczniczej na okres 3-4 tygodni i przeprowadzenie kardiowersji elektrycznej.
E) przeprowadzenie kardiowersji elektrycznej i włączenie doustnego antykoagulanta z kontynuacją leczenia przeciwzakrzepowego przez 3-4 tygodnie po kardiowersji.