Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2006, Specjalizacja: Psychiatria

8-letni uczeń II klasy szkoły podstawowej został skierowany do lekarza przez pedagoga szkolnego z prośbą o leczenie. Interwencje poprzedził konflikt z nauczycielką. Chłopiec według niej nie daje jej prowadzić lekcji, ponieważ przerywa jej wypowiedzi, nie uważa, „myśli o niebieskich migdałach", chociaż stale wyrywa się do odwiedzi prawie nigdy nie mówi „na temat". Nigdy nie ma wszystkich przyborów szkolnych ani zeszytów. Podczas przerw biega i hałasuje. Koledzy i koleżanki nie lubią go i wyśmiewają. Zdaniem pedagoga trudno się temu dziwić, ponieważ zawsze psuje gry zespołowe i wspólne zabawy. Uczniowie uważają, że „popisuje się". Jest dzieckiem oczekiwanym, urodzonym z ciąży bez powikłań i porodu prawidłowego. Jedynak. Rozwijał się prawidłowo. Był dzieckiem żywym, ruchliwym, wymagał zainteresowania, nie bawił się sam. Niepracująca matka poświęcała mu dużo czasu. Miał jej zdaniem dobrą pamięć i szybko, przy jej pomocy uczył się wierszy i piosenek. Uważa go za dziecko inteligentne, ponieważ komentował czytane mu opowiastki i zadawał jej bystre pytania. Odgadywał, lub komponował własne zakończenia bajek. Kłopoty zaczęły się już w klasie „O", co matka wiązała z nudzeniem się w szkole, ponieważ był inteligentniejszy od pozostałych dzieci i wiele już umiał. Zdaniem ojca chłopiec jest rozpieszczony przez matkę, nieposłuszny i niegrzeczny, przerywa rozmowy dorosłych, nie potrafi usiedzieć przy stole podczas obiadu rodzinnego, wstaje wychodzi. Nie potrafi też spokojnie uczestniczyć w nabożeństwie, rozgląda się po kościele, przerywa matce modlitwy. Zdaniem ojca wymaga dyscypliny i mocnej ręki. On jednak, prowadząc własną firmę nie może poświęcić synowi czasu i zapewnić konsekwencji wychowawczej, której matka nie posiada. Która z poniższych hipotez diagnostycznych wydaje się najprawdopodobniejsza?

A) zespół lęku separacyjnego w dzieciństwie.
B) zaburzenia zachowania.
C) zaniedbanie wychowawcze.
D) zespół niedoboru koncentracji uwagi z nadruchliwością (ADHD).
E) zaburzenie afektywne dwubiegunowe o wczesnym początku.