Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2007, Specjalizacja: Onkologia kliniczna

W leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej u chorego w wieku 40 lat optymalnym sposobem postępowania przy wyjściowej leukocytozie 150 G/l i dobrym stanie ogólnym jest:

A) chemioterapia cytoredukcyjna hydroksymocznikiem, a po uzyskaniu zmniejszenia leukocytozy włączenie imatynibu w dawce 300 mg/dobę, który po uzyskaniu remisji cytogenetycznej należy kontynuować w w/w dawce do czasu wystąpienia oporności (w przypadku zaistnienia takiej sytuacji można rozważyć zwiększenie dawki imatynibu lub zastosowanie innego inhibitora kinaz tyrozynowych oraz kwalifikację chorego do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych (allo-SCT).
B) włączenie imatynibu w dawce 600 mg/dobę, a po uzyskaniu remisji cytologicznej leczenie podtrzymujące w dawce 300 mg/dobę (należy od początku leczenia szukać dawcy szpiku i w przypadku pełnej zgodności trzeba dążyć do przeprowadzenia allo-SCT w pierwszym roku trwania choroby).
C) chemioterapia cytoredukcyjna hydroksymocznikiem, a po uzyskaniu zmniejszenia leukocytozy rozpoczęcie leczenia imatynibem w dawce 300 mg/dobę i po uzyskaniu remisji cytogenetycznej należy kontynuować jego podawanie w w/w dawce do czasu pozyskania macierzystych komórek krwiotwórczych od w pełni zgodnego dawcy (na 3 miesiące przed planowanym przeszczepieniem należy odstawić imatinib i rozpocząć leczenie hydroksymocznikiem, a następnie wykonać allo-SCT).
D) rozpoczęcie leczenia imatynibem w dawce 300 mg/dobę i po uzyskaniu remisji cytogenetycznej należy kontynuować jego podawanie w w/w dawce do czasu pozyskania macierzystych komórek krwiotwórczych od w pełni zgodnego dawcy (na 3 miesiące przed planowanym przeszczepieniem należy dołączyć do imatynibu w w/w dawce interferon, a następnie wykonać allo-SCT).
E) chemioterapia cytoredukcyjna hydroksymocznikiem, a po uzyskaniu zmniejszenia leukocytozy włączenie imatynibu w dawce 300 mg/dobę i po uzyskaniu remisji cytogenetycznej należy kontynuować jego podawanie w w/w dawce do czasu wystąpienia oporności; w przypadku zaistnienia takiej sytuacji i braku zgodnego dawcy można rozważyć kwalifikację chorego do autologicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych (auto-SCT).