Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2008, Specjalizacja: Diabetologia

Chora lat 64 z 10-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, leczona mieszanką insuliny ludzkiej 2 x dz. oraz metforminą w dawce 2550 mg/dobę, z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, po przebytym udarze mózgu zostaje przyjęta na oddział kardiologii z powodu bólu za mostkiem utrzymującego się od około 4-5 godzin. Rozpoznano świeży zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). Przed przyjęciem do szpitala chora podała sobie insulinę i zażyła metforminę. Glikemia przy przyjęciu 367mg/dl. Które postępowanie jest właściwe?

A) należy utrzymać dotychczasowe leczenie przeciwhiperglikemiczne, a w celu uzyskania reperfuzji zastosować leczenie fibrynolityczne.

B) leczenie metforminą stanowi przeciwwskazanie do wykonania koronarografii, ze względu na konieczność użycia kontrastu. Należy wdrożyć leczenie heparyną drobnocząsteczkową, nitratem, statyną, b-blokerem, ASA i clopidogrelem. W leczeniu cukrzycy utrzymać insulinę i odstawić metforminę.

C) postępowaniem z wyboru jest koronarografia i przezskórna interwencja wieńcowa. Należy utrzymać dotychczasowy model leczenia insuliną, a ze względu na niebezpieczeństwo kwasicy mleczanowej, zmniejszyć dawkę metforminy do 1000 mg/dobę.

D) przebyty udar mózgu jest przeciwwskazaniem dla leczenia fibrynolitycznego a na wykonanie koronarografii jest już za późno (ból od 5-u godzin). Chorą należy leczyć zachowawczo. Zastosować dożylny wlew insuliny, glukozy i potasu, zwiększyć dawkę metforminy do 3000 mg/dobę.

E) postępowaniem z wyboru jest koronarografia i przezskórna interwencja wieńcowa. Insulinę zastosować dożylnie w pompie infuzyjnej i monitorować glikemię co godzinę. Należy odstawić metforminę, a przed koronarografią podać acetylocysteinę. Po zabiegu konieczne jest monitorowanie funkcji nerek.