Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2012, Specjalizacja: Neurochirurgia

Torbiel pajęczynówki jest jedną z najczęściej rozpoznawanych patologii wewnątrzczaszkowych wieku dziecięcego (50-80 % torbieli pajęczynówki rozpoznaje się do 16. roku życia). Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące diagnostyki i leczenia torbieli pajęczynówki:

A) jest to wada rozwojowa powstająca w zdwojonej ścianie opony pajęczej. Najczęstszym umiejscowieniem jest szczelina boczna mózgu. Do tego umiejscowienia odnosi się podział na typ I, II, III wg Galassiego. Nieodłącznym objawem klinicznym są bóle głowy.

B) torbiele nadsiodłowe są drugą grupą co do częstości umiejscowienia wewnątrzczaszkowego. Częstym objawem jest przedwczesne dojrzewanie płciowe, czasem o piorunującym charakterze. Torbieli o tym umiejscowieniu towarzyszy wodogłowie i wówczas z wyboru metodą lecznicza jest neuroendoskopia.

C) torbiele w tylnym dole czaszki objawiają się zaburzeniami odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego i powstawaniem wodogłowia nadnamiotowego. W torbielach tylnej jamy czaszki najrzadziej występuje krwawienie do światła torbieli. Przy takim umiejscowieniu leczeniem z wyboru jest operacja otwarta z wyłączeniem torbieli zamóżdżkowych, gdzie możliwa jest neuroendoskopia.

D) torbiele szczeliny międzypółkulowej najczęściej prowadzą do upośledzenia rozwoju psychoruchowego. Usunięcie lub znaczne pomniejszenie torbieli nadsiodłowej znacznie zmniejsza ruchy mimowolne (potakiwania), ale praktycznie nie wpływa na poprawę zaburzeń endokrynologicznych. Celem leczenia operacyjnego torbieli pajęczynówki jest odtworzenie równowagi krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego, a nie uzyskanie zmniejszenia torbieli i pełnego zdrenowania.

E) wszystkie powyższe stwierdzenia są prawdziwe.