Sesja: Jesień 2014, Specjalizacja: Kardiologia
Chora lat 45 została pilnie przyjęta do szpitala z powodu napadowego częstoskurczu o wąskich zespołach QRS (QRS < 120 ms) o częstości 180/min. Leki antyarytmiczne (propafenon, sotalol, amiodaron) były nieskuteczne. W wywiadzie, w trakcie napadów arytmii u chorej kilkakrotnie występowały omdlenia. Po wykonanej kardiowersji u pacjentki wykonano badanie elektrofizjologiczne (EPS). Na poniższym rysunku pokazano zapis elektrokardiograficzny (powierzchowny i wewnątrzsercowy) w trakcie wykonywania testu przedwczesnej depolaryzacji przedsionka. W trakcie badania wywołano częstoskurcz o cyklu RR wynoszącym 330ms.
I, II, III, V1 - odprowadzenia kończynowe i przedsercowe powierzchniowego EKG. HRA - zapis wewnątrzsercowy z prawego przedsionka. HBE - zapis wewnątrzsercowy z pęczka Hisa, PCS i DCS - zapis wewnątrzsercowy z proksymalnego i dystalnego odcinka zatoki wieńcowej. RV - zapis wewnątrzsercowy z prawej komory serca. S2 - pobudzenie przedwczesne przedsionka wywołane stymulacją. A - potencjał przedsionkowy, H - potencjał pęczka Hisa, V - potencjał komorowy.
Obraz jest charakterystyczny dla:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.