Pytanie z egzaminu PES

37-letni chory został przeniesiony z oddziału dermatologicznego z powodu rozpoznania zakażenia HIV. Pierwotną przyczyną przyjęcia do szpitala dermatologicznego były zmiany skórne o charakterze z zagłębieniem w środku, stany gorączkowe, znaczne osłabienie. Dolegliwości wystąpiły ok. miesiąc przed hospitalizacją. Ponadto 2 tygodnie przed hospitalizacją pojawiły się uporczywe bóle głowy, a w dniu przyjęcia do oddziału zakaźnego chory wymiotował. W badaniu przedmiotowym przy przyjęciu poza zmianami skórnymi stwierdzano: wyniszczenie, niewielką duszność wysiłkową oraz powiększenie śledziony; nie stwierdzano nieprawidłowości w badaniu neurologicznym. W badaniach dodatkowych: HIV RNA 300 000 kopii/mL, CD4 = 54 kom/mm3; badanie radiologiczne klatki piersiowej - rozsiane zmiany śródmiąższowe; rezonans magnetyczny OUN - rozsiane zmiany o typie pseudotorbieli, hiperintensywne w obrazach T2 zależnych, niepowodujące efektu masy, nieulegające wzmocnieniu po podaniu kontrastu; badanie o płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) - ciśnienie otwarcia = 78 mm H2O, stężenie glukozy 1,0 mmol/L (w surowicy krwi 5,0 mmol/L), cytoza 56 kom/mm3, limfocyty 98%. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) powyższe zmiany najprawdopodobniej odpowiadają uogólnionej chorobie cytomegalowirusowej;
2) powyższe zmiany najprawdopodobniej odpowiadają uogólnionej kryptokokozie;
3) powyższe zmiany najprawdopodobniej odpowiadają chłoniakowi OUN;
4) po ustaleniu rozpoznania etologicznego, poza leczeniem przyczynowym, należy jak najszybciej włączyć leczenie antyretrowirusowe;
5) wykonanie nakłucia lędźwiowego było błędem;
6) należy rozważyć powtarzanie punkcji lędźwiowych jako elementu terapii.
Prawidłowa odpowiedź to: