Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2013, Specjalizacja: Ginekologia onkologiczna

Przeprowadzone w latach 90-tych ubiegłego wieku badania WHI i Million Women Study dostarczyły ważnych informacji na temat ryzyka rozwoju nowotworów piersi i trzonu macicy a stosowania hormonów płciowych. U 54-letniej kobiety cierpiącej na objawy wypadowe okresu przekwitania, u której BMI wynosi 35, a w wywiadzie rodzinnym stwierdza się obecność 2 krewnych drugiego stopnia z rozpoznanym nowotworem piersi i jelita grubego, przy podejmowaniu decyzji o włączeniu hormonalnej terepii zastępczej należy wziąć pod uwagę następujące fakty:

A) ciągła złożona hormonalna terapia zastępcza wiąże się z najniższym ryzykiem rozwoju raka endometrium takiej pacjentki.
B) sekwencyjna złożona hormonalna terapia zastępcza wiąże się z podwyższeniem ryzyka względnego u takiej pacjentki o 1,54.
C) estrogenowa terapia zastępcza wiąże się z największym ryzykiem dla tej pacjentki, ale po jej odstawieniu ryzyko to spada do poziomu 2,3 w ciągu kolejnych 6 miesięcy.
D) jakakolwiek forma hormonalnej terapii zastępczej podnosi ryzyko zachorowania zarówno na raka piersi jak i endometrium.
E) najbezpieczniejszym wyborem w przypadku tej pacjentki będzie zastosowanie tibolonu.