Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2014, Specjalizacja: Psychiatria, Psychiatria dzieci i młodzieży

Terapia behawioralno-poznawcza (CBT) u dzieci i młodzieży jest kombinacją strategii obejmujących techniki wpływające na zmianę zachowań oraz interwencji poznawczych mających na celu zmianę myślenia. Pacjent jest postrzegany jako partner w podejmowaniu decyzji, ustalaniu celów terapii i kryteriów dla zachowań niepożądanych oraz wyborze technik terapeutycznych i jest aktywnym uczestnikiem terapii:
1) w każdym wieku, stosownie do możliwości poznawaczych;
2) w okresie adolescencji;
3) od momentu rozpoczęcia nauki w szkole;
CBT jest najczęściej stosowana w:
a) zaburzeniach nastroju;
b) zespole nadpobudliwości psychoruchowej;
c) zaburzeniach lękowych;
d) zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych;
e) zaburzeniach osobowości.
Prawidłowa odpowiedź to: