Sesja: Jesień 2014, Specjalizacja: Psychiatria, Psychiatria dzieci i młodzieży
Zaburzenie opozycyjno-buntownicze to rozpoznanie dla którego charakterystyczne są utrzymujące się przez co najmniej 6 miesięcy zachowania negatywistyczne, wrogie i buntownicze, a w szczególności:
1) pojawiające się częściej niż przeciętnie, co najmniej 4 z następujących: wybuchy złości, kłótnie z dorosłymi, czyny sprzeciwu i nieposłuszeństwo, rozmyślne dokuczanie innym, oskarżanie innych o niewłaściwe zachowanie, nadwrażliwość i łatwe obrażanie się, stany złości i poczucia krzywdy, mściwość;
2) pojawiające się częściej niż przeciętnie, co najmniej 4 z następujących: wybuchy złości, kłótnie jedynie z rówieśnikami, czyny sprzeciwu i nieposłuszeństwo, rozmyślne dokuczanie dzieciom i głównie zwierzętom, tolerowanie niewłaściwego zachowania u siebie i kolegów, nadwrażliwość i łatwe obrażanie się, stany złości i poczucia krzywdy, mściwość;
3) pojawiające się częściej niż przeciętnie, co najmniej 4 z następujących: poważne problemy i konflikty w rodzinie, brak poszukiwania wsparcia w otoczeniu, rozmyślne dokuczanie rówieśnikom, kradzieże w konfrontacji z ofiarą, niszczenie mienia o znacznej wartości, nadwrażliwość i łatwe obrażanie się, stany złości i poczucia krzywdy, mściwość;
4) zachowania te powodują znaczące zakłócenia funkcjonowania społecznego lub szkolnego;
5) zachowania te powodują znaczące zakłócenia funkcjonowania jedynie szkolnego;
6) zachowania te nie pojawiają się wyłącznie w przebiegu stanu psychotycznego lub zaburzenia afektywnego;
7) nie stwierdza się objawów charakterystycznych dla zaburzeń zachowania, a u osób powyżej 18. r.ż. - antyspołecznych zaburzeń osobowości.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.