Sesja: Jesień 2013, Specjalizacja: Psychiatria
Mężczyzna lat 70, w separacji z żoną, nie leczony dotychczas somatycznie, ani psychiatrycznie. Od kilku miesięcy, po tym gdy żona zażądała aby opuścił jej mieszkanie i wystąpiła o rozwód, stał się apatyczny, wypowiadał depresyjne treści do córki, która obiecywała mu opiekę i pomoc mieszkaniową. Przyjęty bez zgody (art. 23) z powodu urojeń hipochondrycznych, nihilistycznych, zubożenia i trucia, z odmową jedzenia i picia, negował myśli S. Rozpoznano depresję ciężką z objawami psychotycznymi, wykluczono podłoże organiczne (TK, EEG). Po olanzapinie niewielka poprawa, zaczął jeść, po dołączeniu escitalopramu nasilenie urojeń. Po zmianie na sulpiryd cechy złośliwego zespołu neuroleptycznego ZZN. Leki odstawiono. Z pobudek urojeniowo depresyjnych odmawia jedzenia i zgody na leczenie elektrowstrząsami EW. W badaniach laboratoryjnych cechy anemii i hipoalbuminemia. Konsultant wyklucza inne przyczyny poza hipoalimentacją. Przetoczono wg jego zlecenia albuminy, wdrożono żywienie przez sondę. Dalsze postępowanie:
1) próba leczenia kwetiapiną;
2) próba leczenia fluwoksaminą;
3) wdrożenie leczenia EW w ramach leczenia bez zgody (art. 23 UOOZP);
4) wystąpienie do sądu o zgodę w trybie pilnym na leczenie elektrowstrząsami bez zgody pacjenta;
5) mediacja z żoną;
6) konsultacja kardiologa i anestezjologa kwalifikująca do EW.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.