Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2013, Specjalizacja: Neurologia

U kobiety lat 70, z objawami przemijającego prawostronnego niedowładu połowiczego oraz zaburzeń mowy o typie afazji trwających 15 minut, w wywiadzie stwierdzono napadowe migotanie przedsionków bez wady zastawkowej. W takim przypadku (przy braku przeciwwskazań do stosowania danego leku) należy:

A) zastosować heparynę drobnocząsteczkową w dawce profilaktycznej 40 mg na dobę podskórnie przez okres 3 miesięcy oraz antykoagulant doustny (antagonistę witaminy K) z utrzymywaniem międzynarodowego znormalizowanego współczynnika (INR) od 2,0 do 3,0, optymalnie 2,5.

B) włączyć antykoagulant doustny (antagonistę witaminy K) z utrzymywaniem INR od 2,0 do 3,0 (optymalnie 2,5) lub lek nowej generacji, to jest inhibitor czynnika Xa (rywaroksaban) lub trombiny (dabigatran).

C) włączyć antykoagulant doustny (antagonistę witaminy K) z INR od 2,0 do 3,0; optymalnie 2,5 lub lek nowej generacji - inhibitory czynnika Xa lub trombiny - przy czym w lekach nowej generacji należy tak dobrać dawkę leku aby utrzymywać INR od 1,5 do 2,5, optymalnie 2,0.

D) ze względu na duże ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego w wyżej opisanym przypadku wskazane jest wieloletnie łączenie leku przeciwpłytkowego (antyagregacyjnego, np. kwasu acetylosalicylowego) doustnie razem z heparyną drobnocząsteczkową podawaną podskórnie w dawce terapeutycznej z docelowym czasem APTT od 1,5 do 2 razy wydłużonym w stosunku do wartości referencyjnych.

E) ze względu na wiek (powyżej 65 lat) i ryzyko powikłań leczenia przeciwkrzepliwego należy włączyć tylko dwa leki hamujące czynność płytek krwi (np. kwas acetylosalicylowy w dawce 150-300 mg i klopidogrel w dawce 75 mg na dobę).