Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2014, Specjalizacja: Radioterapia onkologiczna

Chora z rakiem sutka w 50. r.ż., po przedoperacyjnej chemioterapii i leczeniu operacyjnym, o silnie dodatnim statusie ER i PR przed rozpoczęciem radioterapii jest kwalifikowana także do uzupełniającej hormonoterapii. Wyjściowy stopień zaawansowania cT3 N1 M0, pooperacyjny stopień zaawansowania pT2 N2. Wywiad w zakresie ryzyka zakrzepowo-zatorowego ujemny, gęstość kośćca w zakresie normy. Od 2 cyklu chemioterapii nie miesiączkuje, stężenie FSH niskie (8 mIU/ml), stężenie estradiolu wysokie (120 pg/ml). Jakie leczenie jest najbardziej adekwatne jako pierwsza linia terapii antyhormonalnej?

A) należy włączyć terapię w oparciu o inhibitor aromatazy, gdyż lek ten przedłuża czas do nawrotu i całkowity czas przeżycia w stosunku do tamoksyfenu, a ryzyko nawrotu u chorej jest wysokie.
B) należy włączyć terapię w oparciu o inhibitor aromatazy, gdyż terapia tamoksyfenem wiąże się z ryzykiem indukcji raka trzonu macicy u chorej niemiesiączkującej, które skutkuje gorszymi wynikami leczenia niż terapia inhibitorem aromatazy.
C) należy włączyć terapię tamoksyfenem, gdyż chora nie spełnia kryteriów menopauzy i w związku z tym inhibitor aromatazy jest na tym etapie przeciwwskazany; należy rozważyć wskazania do dodatkowego leczenia celem wywołania supresji funkcji jajników.
D) należy włączyć terapię tamoksyfenem, ponieważ chora jest po menopauzie, co zmniejsza ryzyko nawrotu choroby.
E) należy włączyć terapię tamoksyfenem, gdyż chora nie spełnia kryteriów menopauzy i w związku z tym inhibitor aromatazy jest na tym etapie przeciwwskazany; nie ma wskazań do dodatkowego leczenia celem wywołania supresji funkcji jajników.