Pytanie z egzaminu PES

Spośród poniższych prawdziwe są następujące stwierdzenia dotyczące diagnostyki i leczenia nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego:
1) leczenie uzupełniające imatynibem u chorych na GIST o dużym ryzyku nawrotu choroby przez okres 3 lat poprawia przeżycia całkowite;
2) liczba mitoz na 50 dużych pól widzenia ma podstawowe znaczenie do kwalifikacji leczenia imatynibem chorych z przerzutowym GIST;
3) w przypadku mutacji w eksonie 9 KIT stwierdzono, że w zaawansowanych przypadkach GIST zastosowanie dawki imatynibu 800 mg zamiast 400 mg wydłuża czas do progresji choroby;
4) postępowaniem standardowym przy lokalizacji w żołądku jest resekcja D2 (z limfadenektomią);
5) rodzaj mutacji w genach KIT i PDGFRA ma podstawowe znaczenie predykcyjne dla odpowiedzi na leczenie imatynibem i sunitynibem;
6) leczenie imatynibem charakteryzuje się znaczną toksycznością 3/4 stopnia, co powoduje konieczność częstych redukcji dawek;
7) w przypadkach miejscowo zaawansowanych należy rozważyć leczenie neoadjuwantowe imatynibem zamiast operacji okaleczających;
8) najczęstszą pierwotną lokalizacją GIST jest jelito cienkie;
9) najmniejszą skuteczność leczenia sunitynibem obserwuje się w GIST z obecnością pierwotnej mutacji w eksonie 9 KIT.
Prawidłowa odpowiedź to: