Sesja: Wiosna 2015, Specjalizacja: Chirurgia dziecięca
Wymioty w pierwszych tygodniach życia z następowymi zaburzeniami elektrolitowymi są charakterystyczne dla obrazu klinicznego przerostowego zwężenia odźwiernika. W rozpoznaniu różnicowym należy jednak uwzględnić inne schorzenia o podobnym przebiegu klinicznym. Które z powyższych stwierdzeń jest fałszywe?
1) noworodki z przerostowym zwężeniem odźwiernika i noworodki z zespołem utraty soli w przebiegu wrodzonego przerostu kory nadnerczy mogą prezentować identyczne objawy kliniczne w połączeniu z hiponatremią i hiperkalemią;
2) u noworodków z przerostowym zwężeniem odźwiernika stwierdza się hipokaliemię, bowiem tracą one jony potasowe w mechanizmie oszczędzania jonów wodorowych;
3) u noworodków z przerostem kory nadnerczy niedobór 21-hydroksylazy prowadzi do nadmiernego wydzielania hormonów sodopędnych powodujących utratę jonu sodowego przy jednoczesnym spadku stężenia jonów potasowych;
4) noworodki z przerostowym zwężeniem odźwiernika prezentują zawsze alkalozę natomiast noworodki z wrodzonym przerostem kory nadnerczy i zespołem utraty soli prezentują zawsze zaburzenia elektrolitowe z nasiloną kwasicą metaboliczną;
5) noworodki z wrodzonym przerostem kory nadnercza i zespołem utraty soli prezentują zaburzenia elektrolitowe z hipernatremią i bardzo nasiloną hipokaliemią.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.