Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2015, Specjalizacja: Choroby zakaźne

Od wielu lat w leczeniu antyretrowirusowym pacjentów zakażonych HIV wykonywane jest badanie genotypowania. Wykonanie tego badania jest czasem niemożliwe przed zmianą leczenia, w szczególności gdy poziom wiremii HIV jest poniżej progu detekcji lub potrzebna jest pilna zmiana terapii antyretrowirusowej w szczególności kiedy pacjent jest leczony antyretrowirusowo przed okresem, kiedy to badanie było dostępne. Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące tego badania:
1) w ocenie lekooporności mają znaczenie wszystkie archiwalne testy genotypowania pacjenta;
2) wykonanie genotypowania jest szczególnie wskazane w przypadku rozpoczynania pierwszej terapii inhibitorami proteazy;
3) stwierdzenie mutacji K65R jest zawsze przeciwwskazaniem do stosowania tenofowiru;
4) w pełni skuteczna wirusowo terapia antyretrowirusowa dwoma lekami nukleozydowymi i wspomaganym rytonawirem inhibitorem proteazy, nie świadczy o braku oporności na leki z grupy nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy;
5) badanie genotypowania ma szczególne znaczenie po długiej przerwie w przyjmowaniu leków antyretrowirusowych.
Prawidłowa odpowiedź to: