Sesja: Wiosna 2015, Specjalizacja: Otorynolaryngologia
Kieszonki retrakcyjne stanowią dość częsty problem w otologii. Które z podanych twierdzeń są prawdziwe?
1) kieszonki retrakcyjne są procesem stabilnym i nie podlegają ewolucji, ich stopień nie ulega zmianie w toku obserwacji;
2) skąpoobjawowy charakter wysiękowego zapalenia ucha ośrodkowego (WZUOE) powoduje przewlekanie się procesu patologicznego w przestrzeniach ucha ośrodkowego, co prowadzi do brzemiennych w skutki powikłań i stanów zejściowych, z których jednym z nich są kieszonki retrakcyjne formujące się w części wiotkiej lub napiętej błony bębenkowej;
3) kieszonki dzieli się na trzy typy: odwracalne i kontrolowalne, nieodwracalne - nie można odprowadzić przy próbie Valsalvy lub Politzera, jednak kontrolowalne, co oznacza, że widać dno kieszonki w mikroendoskopii, kieszonki - penetrujące do tylnej części jamy bębenkowej, zalegają w niej złogi keratyny, a kieszonka nie oczyszcza się prawidłowo (precholesteatoma);
4) mechanizm powstawania kieszonek retrakcyjnych jest następujący - z powodu dodatniego ciśnienia w jamie bębenkowej dochodzi do stopniowego wciągania błony bębenkowej, która zaczyna przylegać do ściany attyki;
5) najważniejsze cele leczenia kieszonek retrakcyjnych to zapobieganie rozwojowi perlaka, erozji łańcucha kosteczek i poprawa słuchu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.