Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2015, Specjalizacja: Diabetologia

U 52-letniego pacjenta aktywnego zawodowo (lekarz stomatolog) z otyłością prostą (BMI-34 kg/m2), od 5-ciu lat leczonego z powodu cukrzycy typy 2, nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, z powodu stwierdzonej wtórnej nieskuteczności leków doustnych wdrożono insulinoterapię. Aktualnie pacjent podaje 1 raz dziennie przed snem insulinę izofanową w dawce 40j oraz przyjmuje dotychczas stosowane leki doustne - pochodną sulfonylomocznika i metforminę w dawkach maksymalnych. Aktualne poziomy glikemii na czczo 190-250 mg/dl i poposiłkowe 200-230 mg/dl. Wskaż optymalne postępowanie prowadzące do uzyskania normalizacji glikemii:

A) zwiększać stopniowo dawkę insuliny NPH przed snem do dawki skutecznej - aby uzyskać prawidłowe glikemie na czczo, wówczas i glikemie poposiłkowe ulegną normalizacji, leki doustne stosować jak dotychczas.
B) odstawić pochodną sulfonylomocznika i zastąpić ja lekiem inkretynowym, kontynuować leczenie metforminą i insuliną NPH przed snem, której dawkę należy nadal zwiększać do uzyskania prawidłowej glikemii na czczo.
C) metforminę skojarzyć z inhibitorem SGLT1 i pioglitazonem i dotychczas stosowaną pochodną sulfonylomocznika, kontynuować podawanie insuliny bazowej, ale nie zwiększać jej dawki.
D) odstawić pochodną sulfonylomocznika, metforminę skojarzyć z insuliną podawaną metodą basal-bolus (dawkę insuliny bazowej powyżej 40j rozłożyć na 2 wstrzyknięcia/dobę).
E) żadne z wymienionych.