Sesja: Jesień 2015, Specjalizacja: Chirurgia klatki piersiowej
Chory l. 52 w 14-ej dobie po radykalnej pneumonektomii z powodu raka, powikłanej rozwojem ropniaka opłucnej, bez cech przetoki, w fazie drenażu biernego. W obrazie radiologicznym duża komora ropniaka o szacunkowej objętości ok. 1000 ml. Jaki wariant leczenia byłby optymalny?
1) kontynuacja drenażu aż do całkowitej, samoistnej obliteracji jamy opłucnej i wypadnięcia drenu (przebieg wieloletni);
2) torakostomia okienkowa jako definitywny sposób wygojenia ropniaka (przebieg wielomiesięczny, a często wieloletni);
3) natychmiastowa jednoczasowa mioplastyka z mięśnia najszerszego grzbietu;
4) torakostomia okienkowa dla opanowania fazy ostrej ropniaka z późniejszą mioplastyką z ewentualną częściową torakoplastyką;
5) zastosowanie tzw. metody przyspieszonej po ustąpieniu fazy ostrej ropniaka, z końcowym wypełnieniem wyjałowionej komory ropniaka roztworem antybiotyków.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.