Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2016, Specjalizacja: Psychiatria dzieci i młodzieży

Diagnoza zaburzeń związanych z karmieniem, którego objawy mogą pojawiać się na różnych etapach niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa, powinna być brana pod uwagę wtedy, kiedy niemowlę lub małe dziecko ma trudności z ustaleniem regularnego wzorca odżywiania, to znaczy wtedy, gdy dziecko nie reguluje swojego rytmu odżywiania zgodnie z fizjologicznym odczuciem głodu lub sytości. Jeśli trudności te nie wynikają z głodu, ani nie są wywołane rozłąką, negatywizmem czy traumą, wówczas klinicysta powinien uznać diagnozę zaburzeń karmienia za podstawową. W klasyfikacji DC:0-3R opisane są następujące zaburzenia karmienia:

1) pica;
2) zaburzenia karmienia związane z regulacją stanów;
3) zaburzenia przeżuwania;
4) anoreksja niemowlęca;
5) sensoryczna awersja do pokarmów;
6) zaburzenia karmienia związane z towarzyszącym mu problemem zdrowotnym;
7) zaburzenia karmienia związane z obrażeniem przewodu pokarmowego;
8) zaburzenia karmienia związane z depresją;
9) zaburzenia karmienia związane z lękiem;
10) zaburzenia karmienia związane z wzajemnością w relacji opiekun-dziecko.

Prawidłowa odpowiedź to:

A) 1,2,4,5,8,9.
B) 2,3,4,5,6,7.
C) 2,4,5,6,7,10.
D) 1,2,3,8,9,10.
E) 4,5,6,7,8,9.