Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2016, Specjalizacja: Kardiologia

Oznaczenie d-dimerów we krwi należy do uznanych, laboratoryjnych badań pomocniczych w diagnostyce ostrego zespołu aortalnego (AAS). Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnośnie do znaczenia d-dimerów w AAS:

1) w przypadku niskiego prawdopodobieństwa klinicznego AAS i prawidłowego stężenia d-dimerów, z dużym prawdopodobieństwem można wykluczyć AAS;
2) w odróżnieniu od innych sytuacji klinicznych, w AAS stężenie d-dimerów wzrasta bardzo gwałtownie (w ciągu 1 h) i osiąga bardzo wysoki poziom;
3) charakterystyczną cechą AAS jest powolny wzrost stężenia d-dimerów, towarzyszący procesowi stopniowego wykrzepiania światła rzekomego rozwarstwienia aorty;
4) w przypadku bardzo wysokiego prawdopodobieństwa klinicznego AAS, oznaczanie stężenia d-dimerów we krwi jest przeciwwskazane;
5) stężenie d-dimerów jest szczególnie wysokie w przypadku specyficznych postaci AAS, takich jak penetrujące owrzodzenie aorty (tzw. wrzód drążący; PAU) i aortalny krwiak śródścienny (IMH).

Prawidłowa odpowiedź to: