Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2016, Specjalizacja: Ortodoncja

U pacjentki w wieku 22 lat stwierdza się: nagryz poziomy 9,0 mm, II klasa Angle’a, uśmiech dziąsłowy w zakresie 5 mm, krótkie korony kliniczne zębów w szczęce, głębokość kieszonek dziąsłowych waha się w granicach 4-5 mm, cofnięta bródka, wydłużony dolny odcinek twarzy. Analiza cefalometryczna wykazała: kąt ANB równy 6 stopni, kąt ML/NL równy 34 stopni. Prawidłowy sposób leczenia to:

A) kamuflaż ortodontyczny w zakresie wady kl. II ze względu na wartość kąta ANB równą 6 stopni oraz gingiwektomia (po kwalifikacji periodontologicznej) w zakresie uśmiechu dziąsłowego.

B) przygotowanie ortodontyczne do zabiegu operacyjnego wysunięcia żuchwy z ekstrakcjami zębów celem poprawy komponenty pionowej wady.

C) ze względu na komponentę pionową wady przygotowanie ortodontyczne do zabiegu segmentowej impaktacji szczęki w odcinku dystalnym (przygotowanie dwupoziomowej płaszczyzny zgryzowej) oraz zabiegu wysunięcia żuchwy ze względu na wadę kl. II.

D) przygotowanie ortodontyczne do zabiegu operacyjnego wysunięcia żuchwy oraz zabiegu impaktacji szczęki z cięcia Le Fort I, stopień impaktacji szczęki uzależniony jest w tym przypadku od wysokości klinicznych koron zębów uzyskanych w wyniku leczenia periodontologicznego (gingiwektomii).

E) przygotowanie ortodontyczne do zabiegu operacyjnego wysunięcia żuchwy oraz impaktacji szczęki z cięcia Le Fort I, polegające na wychyleniu górnych oraz przechyleniu dolnych zębów siecznych oraz ekstruzji zębów siecznych górnych ze względu na krótkie korony kliniczne tych zębów (ekstruzja ortodontyczna powoduje zmniejszenie kieszonek dziąsłowych).