Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2016, Specjalizacja: Endokrynologia i diabetologia dziecięca

Podczas terapii hormonem wzrostu (rhGH) większość efektów biologicznych wywieranych przez ten hormon następuje za pośrednictwem insulinopodobnego czynnika wzrostu - 1 (IGF-1). Podwyższone stężenie IGF-1 może zwiększać ryzyko ujawnienia lub wznowy choroby rozrostowej dlatego:

A) pomiar stężenia IGF-1 należy dokonać przed rozpoczęciem leczenia i monitorować przez cały okres leczenia, co 1 miesiąc.
B) w przypadku stwierdzenia podwyższonych stężeń IGF-1, powyżej 2SD w odniesieniu do płci i wieku należy zmniejszyć dawkę rhGH, a w razie utrzymywania się podwyższonych stężeń IGF-1 czasowo odstawić leczenie, a nawet zaprzestać terapii.
C) nie należy stosować leczenia hormonem wzrostu u pacjentów po przebytej chorobie nowotworowej.
D) ryzyko zachorowania de novo na białaczkę limfoblastyczną u pacjentów z somatotropinową niedoczynnością przysadki (SNP) leczonych rhGH jest znacznie większe niż populacyjne.
E) poza pomiarem stężenia IGF-1, należy 2 razy w roku oznaczać markery nowotworów.