Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2016, Specjalizacja: Neurologia

Chory przebył epizod niedowładu połowiczego lewostronnego o etiologii niedokrwiennej, trwający 15 minut. U tego chorego rozpoznano ponadto niezastawkowe napadowe migotanie przedsionków. W odniesieniu do profilaktyki wtórnej udaru mózgu opisanego chorego prawdziwe jest stwierdzenie:

A) w każdym przypadku należy włączyć leczenie antykoagulacyjne - ze względu na niezastawkowy charakter migotania przedsionków dopuszczalne są jedynie leki z grupy antagonistów witaminy K, jak warfaryna lub acenokumarol.

B) przed decyzją o leczeniu należy ocenić stan chorego przy pomocy skali HAS-BLED - wskazującej na ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego w przyszłości oraz skali CHADS2-VASc - wskazującej na ryzyko powikłań krwotocznych. Wyższy odsetek ryzyka w skali HAS-BLED niż w CHADS2-VASc upoważnia do rozpoczęcia leczenia antykoagulacyjnego.

C) przed decyzją o leczeniu należy ocenić stan chorego przy pomocy skali CHADS2-VASc - wskazującej na ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego w przyszłości oraz skali HAS-BLED - wskazującej na ryzyko powikłań krwotocznych. Wyższy odsetek ryzyka w skali CHADS2-VASc niż w HAS-BLED upoważnia do rozpoczęcia leczenia antykoagulacyjnego.

D) w każdym przypadku należy włączyć leczenie antykoagulacyjne - ze względu na niezastawkowy charakter migotania przedsionków dopuszczalne są jedynie leki z grupy tzw. nowych antykoagulantów, nie będących antagonistami witaminy K, jak rywaroksaban lub dabigatran.

E) możliwe jest leczenie profilaktyczne migotania przedsionków lekami z obu grup, to jest antagonistami i nie antagonistami witaminy K, w takim przypadku aby uzyskać odpowiedni efekt terapeutyczny należy łączyć po jednym leku z każdej grupy.