Sesja: Wiosna 2017, Specjalizacja: Protetyka stomatologiczna
Zaplanowano leczenie implantoprotetyczne pacjenta bezzębnego, u którego stwierdzono znaczną dysproporcję rozpiętości wyrostków zębodołowych szczęki
i żuchwy oraz przekraczający morfologiczną normę (powiększony) wymiar odległości międzywyrostkowej (jako efekt procesów zanikowych). Brak zgody pacjenta wyklucza stosowanie metod regeneracji struktur kostnych, jak też stosowanie rozwiązań nazbyt kosztownych. Które z wyszczególnionych niżej rozwiązań wariantowych należy zastosować jako - w tych warunkach - rozwiązanie optymalne?
1) uzupełnienia stałe w szczęce i żuchwie (jako implantomosty) z użyciem jednego z systemów tzw. implantów krótkich;
2) uzupełnienia stałe w szczęce i żuchwie w postaci koron na implantach jak wyżej, jednak w ilości odpowiadającej liczebności zębów naturalnych;
3) w szczęce całkowita proteza płytowa, a w żuchwie proteza typu overdenture, wsparta na dwu wszczepach filarowych w przednim odcinku wyrostka zębodołowego;
4) zarówno w szczęce, jak i żuchwie protezy overdentures wsparte na filarach implantowanych z ich lokalizacją najkorzystniejszą dla danego przypadku;
5) w szczęce proteza overdenture wsparta na dwu wszczepach filarowych, a w żuchwie całkowita proteza ruchoma.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.