Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2017, Specjalizacja: Transplantologia kliniczna

U 44-letniego chorego z neuropatią i nefropatią w przebiegu cukrzycy typu 1 doszło do pogorszenia czynności nerek, wymagającego leczenia nerkozastępczego. W przeszłości chory był trzykrotnie operowany: z powodu przepukliny pachwinowej, zapalenia wyrostka robaczkowego i niedrożności jelita cienkiego spowodowanej zrostami otrzewnowymi. Chory nie jest obciążony chorobą wieńcową, nie pali papierosów, ma dobrze wyczuwalne tętno na tętnicach piszczelowych tylnych i nie ma nadwagi. Chory nie był wcześniej diagnozowany pod kątem możliwości leczenia przeszczepieniem nerki lub nerki i trzustki i nie miał wcześniej wykonanej przetoki tętniczo-żylnej do dializ. W zaistniałej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie:

A) założenie cewnika dializacyjnego do jamy otrzewnej i stałe leczenie dializami.
B) założenie cewnika dializacyjnego do żyły podobojczykowej lub udowej, dializoterapia i wykonanie przetoki dializacyjnej na przedramieniu celem stałego leczenia dializami.
C) założenie cewnika dializacyjnego do jamy otrzewnej, dializoterapia i rozpoczęcie diagnostyki pod kątem możliwości leczenia przeszczepieniem nerki lub nerki i trzustki.
D) założenie cewnika dializacyjnego do żyły podobojczykowej, dializoterapia i rozpoczęcie diagnostyki pod kątem możliwości leczenia przeszczepieniem nerki lub nerki i trzustki.
E) założenie cewnika dializacyjnego do żyły udowej, dializoterapia i rozpoczęcie diagnostyki pod kątem możliwości leczenia przeszczepieniem nerki lub nerki i trzustki.