Pytanie z egzaminu PES

54-letnia kobieta z zakażeniem HIV zdiagnozowanym 5 lat wcześniej, od ponad 4 lat leczona antyretrowirusowo (ART) zestawem: emtrycytabina (FTC) + tenofowir (TDF) + atazanawir/rytonawir (ATV/r). Skuteczność leczenia - dobra: od 3. m-ca po włączeniu ART we wszystkich oznaczeniach wiremia HIV < 50 kopii/ml, wzrost liczby limfocytów CD4 z 188 do 786 kom/µl. Choroby współistniejące: cukrzyca t. 2 rozpoznana 3 m-ce temu, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B (pzwB). Przed kilkunastoma laty brała udział w badaniu klinicznym, w którym przez 2 lata otrzymywała (najprawdopodobniej) lamiwudynę, po czym lek odstawiono. Brak bliższych danych na ten temat. Przed rozpoczęciem ART: HBsAg+, HBV DNA 4568 IU/ml; obecnie HBV DNA niewykrywalne. Pacjentka regularnie przyjmuje leki, ale z powodu wzrastającej liczby tabletek (leki hipotensyjne, hipoglikemizujące) oraz z powodu „dobrej prasy” zestawów jednotabletkowych chciałaby zmienić terapię. Ze względu na cechy osteopenii w ostatnim badaniu DEXA chciałaby zrezygnować z tenofowiru i proponuje zmianę dotychczasowego zestawu na Triumeq (abakawir +lamiwudyna+dolutegrawir). Lekarz prowadzący nie wyraził zgody na proponowaną zmianę argumentując, że:

1) skuteczność wirusologiczna i immunologiczna pierwszego schematu terapeutycznego jednoznacznie przemawia za kontynuacją tej formy leczenia;
2) zastosowanie abakawiru może zwiększyć ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego w sytuacji już istniejących obciążeń (wiek, nadciśnienie, cukrzyca);
3) proponowana przez pacjentkę zmiana niesie ryzyko zaostrzenia pzwB;
4) zastosowanie dolutegrawiru niesie wysokie ryzyko istotnych interakcji z innymi lekami;
5) istnieją inne zestawy jednotabletkowe, które nie wiążą się z ww. zagrożeniami i są „bezpieczne dla kości”.

Spośród przedstawionych argumentów prawdziwe są: