Sesja: Jesień 2022, Specjalizacja: Kardiologia
Nr 5. 75-Ietni pacjent z wywiadem schyłkowej niewydolności nerek, przewlekle dializowany, bez zachowanej diurezy resztkowej, po licznych angioplastykach wieńcowych, z umiarkowaną/ciężką niedomykalnością zastawki aortalnej został przyjęty do szpitala z powodu nawrotu dolegliwości dławicowych po dializie. W TTE nowe odcinkowe zaburzenia kurczliwości z LVEF 23% (istotne pogorszenie frakcji wyrzutowej w stosunku do badania sprzed roku — wówczas LVEF 35%, GLS 12,7%). W badaniach podwyższone stężenia troponiny. Wykonano koronarografię z dostępu udowego prawego, w której uwidoczniono restenozę w implantowanym stencie w tętnicy zstępującej przedniej i przeprowadzono angioplastykę balonową tej zmiany, uzyskując dobry efekt angiograficzny. Po przetransportowaniu na oddział u pacjenta pojawił się narastający kaszel oraz obrzęk płuc z niskimi wartościami ciśnienia, z NR 100/min — bez bólu w klatce piersiowej, bez zmian w EKG. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przypadku i leczenia niewydolności serca:
1) należy rozważyć dializę w trybie natychmiastowym ze wskazań życiowych;
2) w dokonanym rok temu badaniu echokardiograficznym wartość GLS stanowiła czynnik złego rokowania;
3) w ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej beta-adrenolityki należy stosować ostrożnie;
4) wskazane jest wyłącznie intensywne leczenie diuretykami pętlowymi podawanymi dożylnie i zastosowanie mieszanki kapsztadzkiej, nawet przy braku odpowiedzi na stosowaną strategię leczenia diuretycznego;
5) przewlekła choroba nerek jest ważnym niezależnym wyznacznikiem zwiększonej umieralności i chorobowości w HF.
Prawidłowa odpowiedź to:
Zaloguj się poniżej, aby sprawdzić odpowiedź. Dostęp do treści serwisu tylko dla zalogowanych.