Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Jesień 2023, Specjalizacja: Endokrynologia

U 48-letniego pacjenta z akromegalią przetrwałą po niecałkowitej resekcji guza przysadki włączono leczenie lanreotydem. Z uwagi na brak zadowalającej odpowiedzi na leczenie maksymalną dawką (IGF-1 po 6 miesiącach leczenia 650 ng/ml, norma do 208 ng/ml, GH 10,2 µg/l) wdrożono monoterapię pegwisomantem. W badaniach wykonanych po 3 miesiącach leczenia dawką 10 mg/dobę stwierdzono GH 11,5 ug/l, IGF-1 295 ng/ml. Wskaż właściwe postępowanie:

A) odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono zadowalającej poprawy biochemicznej i skierować chorego na reoperację.
B) odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono zadowalającej poprawy biochemicznej i skierować chorego na radioterapię.
C) zwiększyć dawkę pegwisomantu do 15 mg/dobę.
D) dołączyć lanreotyd autogel w dawce 120 mg/m-c w celu skutecznego obniżenia stężenia GH.
E) utrzymać dotychczasowe leczenie.