Pytanie z egzaminu PES

Sesja: Wiosna 2024, Specjalizacja: Onkologia kliniczna

Wystąpienie niestabilności mikrosatelitarnej wysokiego stopnia (Microsatelite Instability-High, MSI-H) w komórkach nowotworowych może między innymi kwalifikować chorych na raka jelita grubego do immunoterapii. Zjawisko niestabilności mikrosatelitarnej jest:

A) zaburzeniem funkcji telomerazy i brakiem dobudowywania nukleotydów (sekwencji telomerowych) do 3’-końcowego odcinka nici DNA.
B) nagromadzeniem mutacji w odcinkach mikrosatelitarnych, kodujących enzymy naprawy DNA, co powoduje deficyt naprawy DNA.
C) zmianą długości DNA na skutek zwiększania lub zmniejszania liczby powtórzeń nukleotydów w regionach mikrosatelitarnych związaną z deficytem naprawy źle sparowanych nukleotydów (Mismatch Repair Deficiency, dMMR).
D) przyczyną produkcji dużej liczby antygenów nowotworowych, gdyż niestabilne regiony mikrosatelitarne kodują neoantygeny.
E) brakiem możliwości zwiększania liczby powtórzeń nukleotydów w regionach mikrosatelitarnych przez polimerazę POLE u chorych z deficytem naprawy DNA.