Pytanie z egzaminu PES

22-letnia pacjentka z cukrzycą typu 1 rozpoznaną przed 5 laty o chwiejnym przebiegu została przyjęta do Kliniki w ciężkim stanie ogólnym, przytomna ale z powierzchownym kontaktem. Z wywiadu uzyskanego od matki wiadomo, że od 2 dni przed hospitalizacją skarżyła się na wzmożone pragnienie, wielomocz, bóle brzucha, wymioty treścią pokarmową, duszność spoczynkową. Tydzień wcześniej skargi na bóle gardła, kaszel z odksztuszaniem śluzowo-ropnej plwociny i stany podgorączkowe. Nie zgłaszała się do lekarza. Zażywała APAP. W badaniu fizykalnym stwierdzono: cechy odwodnienia, przyspieszenie oddechu do 40/min., tętna do 120/min., gorączkę 38,5 st.C. Osłuchowo nad polami płucnymi rzężenia drobnobańkowe u podstawy prawego płuca. W badaniu brzucha rozlana bolesność palpacyjna, w śródbrzuszu dodatni objaw otrzewnowy. Wyniki badań laboratoryjnych: Morfologia krwi obwodowej: Leukocytoza 18.000/mm3, Ht 46%, Na 149 mmol/l, K 3,2 mmol/l, glikemia przy przyjęciu 526 mg%, mocznik 62 mg%, kreatynina 1,4 mg%. Mocz: cukromocz 5,2%, ketonuria ++++, białkomocz 65mg%. Gazometria tętnicza:
pH 7,08, pO2 70mmHg, pCO2 18 mmHg, HCO3 12mmol/l, Rtg klatki piersiowej: zagęszczenia zapalne u podstawy prawego płuca. USG jamy brzusznej: rozdęcie pętli jelita cienkiego z pojedynczymi poziomami płynu. U pacjentki rozpoznano kwasicę ketonową oraz prawostronne zapalenie płuc. Które ze stwierdzeń dotyczących diagnostyki i terapii w/w schorzenia jest błędne?