PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Spośród wymienionych niżej dla podścieliskowego nowotworu układu pokarmowego do charakterystycznych należą: 1) przerzuty do wątroby;        2) przerzuty do węzłów chłonnych;    3) promieniowrażliwość; 4) dodatni odczyn na CD117; 5) występowanie u dzieci. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Do czynników predykcyjnych w raku piersi zaliczamy: 1) stan receptora HER2;          2) stan receptorów ER i PgR;          3) obecność przerzutów do węzłów chłonnych; 4) wiek chorej; 5) wielkość ogniska pierwotnego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Do podstawowych czynników prognostycznych w raku gruczołu krokowego należą: 1) stopień złośliwości histologicznej; 2) ekspresja markerów proliferacji; 3) poziom przedoperacyjny PSA w surowicy krwi; 4) stopień zaawansowania według klasyfikacji TNM; 5) stopień różnicowania neuroendokrynnego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Centralna lokalizacja, stosunkowo wolny przebieg i malejąca częstość występowania są charakterystyczne dla:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Czynnikami prognostycznymi w raku tarczycy są: 1) wiek;            2) typ histologiczny nowotworu;    3) płeć; 4) ekspresja markerów proliferacji; 5) stopień nasilenie angiogenezy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Określenie stopnia zaawansowaniu nowotworu na podstawie badania patomorfologicznego przeprowadzonego po uprzednio stosowanym leczeniu (np. chemioterapii) oznacza się skrótem:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Stopień złośliwość histologicznej (G) w nowotworach określa się na podstawie:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Zaburzenia w zakresie genów BRCA1 i BRCA2 stwierdza się w Polsce w następującym procencie raków piersi:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Nowotwory mózgu charakteryzuje: 1) brak skłonności do dawania przerzutów drogą krwi; 2) najczęstsze pochodzenie z komórek glejowych; 3) pochodzenie zwykle z komórek nerwowych; 4) częstsze występowanie u dzieci i osób młodych; 5) typowe występowanie w wieku starszym. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Spośród niżej wymienionych klasyfikacji lub systemów określania stopnia zaawansowania do raka piersi odnoszą się: 1) klasyfikacja Blooma i Richardsona;    2) system Nothingam;          3) system van Nuys; 4) klasyfikacja Gleasona; 5) klasyfikacja Aslera-Colera. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Czynnikami prognostycznymi w raku jelita grubego są: 1) wielkość guza; 2) głębokość naciekania ściany jelita; 3) obecność przerzutów do węzłów chłonnych; 4) dodatni wynik badania ekspresji receptora HER2; 5) podwyższony poziom CEA w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Celem badań przesiewowych w odniesieniu do raka szyjki macicy jest: 1) określenie typu histologicznego nowotworu; 2) wykrycie bezobjawowych zmian przednowotworowych; 3) potwierdzenie klinicznego rozpoznania raka szyjki macicy; 4) wykrycie bezobjawowych raków szyjki macicy; 5) wykrycie zakażenia HPV. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Ocena stopnia według Gleasona w raku gruczołu krokowego oparta jest na:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Dotychczas zdrowa 18-letnia kobieta zgłosiła się do lekarza z powodu narastających od kilku tygodni bólów w nadbrzuszu i chudnięcia. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono odchyleń od stanu prawidłowego poza tkliwością w nadbrzuszu. W czasie gastroskopii stwierdzono rozległe owrzodzenie, pogrubienie fałdów i naciek błony śluzowej trzonu żołądka. Pobrano wycinki. W badaniach krwi stwierdzono jedynie stężenie hemoglobiny 10.2 g/dl i aktywność LDH powyżej normy. Tomografia komputerowa jamy brzusznej wykazała pogrubienie ściany żołądka i powiększony (średnica około 3 cm) węzeł chłonny w okolicy pnia trzewnego. Obraz radiograficzny klatki piersiowej był prawidłowy. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem choroby jest:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Wyleczenie przy pomocy chemioterapii wielolekowej jest często (u ponad 40% chorych) możliwe pod warunkiem nieobecności czynników zwiększonego ryzyka w przypadku chłoniaka:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Precyzyjne ustalenie typu chłoniaka w referencyjnym zakładzie diagnostycznym może decydować o losie chorego, ponieważ chłoniaki o dużej dynamice klinicznej (chłoniak Burkitta, chłoniaki i białaczki z limocytów prekursorowych, chłoniaki z dużych limfocytów B oraz chłoniaki anaplastyczne) wymagają agresywnej chemioterapii i intensywnego leczenia wspomagającego.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Niezbędnymi badaniami w diagnostyce wstępnej w każdym przypadku chłoniaka kwalifikującego się do leczenia radykalnego (leczenie z zamiarem wyleczenia) są: 1) tomografia komputerowa klatki piersiowej i jamy brzusznej; 2) radiografia klatki piersiowej; 3) trepanobiopsja szpiku i mielogram; 4) nakłucie lędźwiowe i pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do badania; 5) lipidogram w surowicy (HDL). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Diagnostyczne nakłucie lędźwiowe i pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do oznaczenia pleocytozy oraz badania cytologicznego powinno być połączone z pierwszym podaniem metotreksatu i/lub cytarabiny dokanałowo, ponieważ w przypadkach chłoniaków limfoblastycznych lub chłoniaków Burkitta z pierwotnym zajęciem szpiku, jądra, kręgosłupa lub podstawy czaszki, zajęcie płynu mózgowo-rdzeniowego jest częste nawet przy braku objawów neurologicznych.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Optymalna chemioterapia pierwszej linii w przypadkach chłoniaków rozlanych z dużych komórek B powinna zawierać:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Erytropoetyna może być stosowana w trakcie chemioterapii nowotworów układu krwiotwórczego, ponieważ pozwala na utrzymanie planowego rytmu leczenia.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• W ramach leczenia chorych na chłoniaki alemtuzumab (przeciwciało monoklonalne anty-CD52 - MabCampath®) może być stosowane zamiennie z rituksymabem (przeciwciało monoklonalne anty-CD20 - MabThera®), ponieważ oba te przeciwciała skutecznie eliminują limfocyty B z krwi obwodowej i ze szpiku.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Bortezomib (inhibitor proteasomu) blokuje wewnątrzkomórkową degradację białek i dlatego jest znacząco skuteczny w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego opornego na chemioterapię.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Badania kliniczne nad allotransplantacją komórek macierzystych krwiotworzenia nie dotyczą chorych w starszym wieku oraz chorych na nowotwory lite, ponieważ w ostatnich latach znacznie obniżyło się ryzyko powikłań śmiertelnych tej procedury oraz opisywano efekty typu „przeszczep-przeciwko-nowotworowi”.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Skuteczność chemioterapii standardowej u chorych na chłoniaki przewlekłe z komórek B (grudkowe) zwiększa się w sposób znamienny statystycznie w przypadku skojarzenia rituksymabem (przeciwciało anty-CD20), ponieważ przeciwciało to powoduje silny efekt immunosupresyjny.
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Istotne znaczenie dla przebiegu naturalnego i wyników leczenia przewlekłej białaczki limfatycznej (chłoniak z małych limfocytów B) ma: 1) wielkość leukocytozy; 2) zmutowanie części zmiennej genu łańcucha ciężkiego immunoglobulin; 3) aberracje chromosomów 17,12,11; 4) szybkość wzrostu leukocytozy; 5) zajęcie węzłów chłonnych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Główną przyczyną zgonów po allotransplantacji szpiku od zgodnego rodzeństwa u młodych chorych na białaczki limfoblastyczne w drugiej remisji (powyżej setnego dnia od przeszczepienia) są: 1) zakażenia;          2) krwawienia;        3) niewydolność wątroby; 4) ostra choroba przeszczep-przeciwko-gospodarzowi; 5) nawrót białaczki. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Główną przyczyną późnych niepowodzeń leczenia chorych na chłoniaka Hodgkina w stopniu zaawansowania klinicznego I lub IIA poddawanych skojarzonej chemioterapii i radioterapii jest: 1) nawrót choroby;      2) wtórne nowotwory;      3) uszkodzenie serca; 4) infekcje oportunistyczne; 5) powikłania zakrzepowo-zatorowe. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 72-letniego chorego na przewlekłą białaczkę limfatyczną po przebytym wcześniej leczeniu chlorambucylem z prednisonem i następnie fludarabiną (6 kursów 5-dniowych) zastosowano leczenie przeciwciałem anty-CD52 (alemtuzumab - MabCampath®) z powodu progresji choroby w szpiku. Po 5 tygodniach dobrze tolerowanego leczenia wystąpiły stany podgorączkowe, duszność wysiłkowa i suchy kaszel. W tej sytuacji trzeba myśleć przede wszystkim o:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 61-letniego chorego, który zgłosił się do ośrodka referencyjnego z powodu guza zatoki szczękowej i jamy nosowej rozpoznanego w ośrodku regionalnym jako chłoniak z komórek T należy wykonać w pierwszej kolejności: 1) trepanobiopsję szpiku; 2) badanie PET/KT głowy; 3) nakłucie lędźwiowe i pobranie płynu do badania cytologicznego; 4) planowanie pól napromieniania 3D; 5) konsultację preparatów histologicznych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Chora 35-letnia zgłosiła się do ośrodka referencyjnego z powodu nawrotu miejscowego po wykonanej przed 18 miesiącami torakotomii i wycięciu guza śródpiersia w ośrodku regionalnym z powodu chemodectoma. Obecnie w badaniach obrazowych stwierdzono guz śródpiersia przedniego w łączności ze ścianą klatki piersiowej. Optymalnym postępowaniem u tej chorej jest:
  PES, Wiosna 2005, Onkologia kliniczna
  0
  -