PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Elektronystagmografia (E.N.G.) opiera się na wykorzystaniu zjawiska elektrofizjologicznego jakim jest/są:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Zaburzeń przewodzenia dźwięku („głuchoty przewodzeniowej” nie powoduje:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• W skład zespołu jąder przedsionkowych w pniu mózgu nie wchodzi jądro:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• W badaniach elektrofizjologicznych słuchu określamy:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Audiometryczna próba Stengera służy:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Żółtawe zabarwienie błony śluzowej gardła, wygładzenie i zaczerwienienie języka, obrzęk dziąseł i wybroczyny na śluzówce podniebienia to obraz charakterystyczny dla:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Leczenie raka głośni we wczesnym stadium zaawansowania polega na zastosowaniu jednej z metod: radioterapii, przezustnego usunięcia chirurgicznego lub laryngektomii częściowej z dojścia zewnętrznego. Do nowych metod leczenia należy terapia fotodynamiczna lub chemioterapia. Które z poniższych stwierdzeń są nieprawdziwe? 1) we wczesnym stadium raka głośni rzadko konieczne jest leczenie obejmujące szyjne węzły chłonne, ponieważ częstość przerzutów jest bardzo niska; 2) hiperfrakcjonowane przyspieszone promieniowanie okazało się korzystne w przypadkach raka T2N0; 3) wykazano gorsze wyniki przezustnej chirurgii laserowej w przypadku zajęcia procesem chorobowym spoidła przedniego; 4) przy endoskopowej resekcji zmian odpowiedni margines bezpieczeństwa stanowi od 2-5 mm prawidłowej tkanki; 5) laryngektomia częściowa z dojścia zewnętrznego pozostaje metodą z wyboru w leczeniu raka głośni we wczesnym stadium zaawansowania; 6) do zalet terapii fotodynamicznj należą: brak blizn, powtarzalność, minimalne objawy niepożądane i możliwość wykonania w trybie ambulatoryjnym. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Do przyczyn dysfagii należy:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Do czynników ototoksycznych związanych z ekspozycją zawodową nie należą: 1) związki arsenu;       2) sole merkurego;       3) kwas etakrynowy;       4) sole ołowiu;         5) związki fosforoorganiczne; 6) chinolony; 7) związki siarki i tetrachlorowęglany; 8) benzen i anilina. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• U 9-letniego chłopca stwierdzamy przerost struktur pierścienia Waldayera, szczególnie migdałków podniebiennych. Na powierzchni migdałków widoczne są owrzodzenia, otaczające tkanki są obrzęknięte. Na tylnej ścianie gardła obecne powiększone grudki chłonne, niektóre z łatwo krwawiącymi nadżerkami. Węzły chłonne szyjne powiększone, niebolesne. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u opisywanego chorego jest:
  PES, Wiosna 2006, Otorynolaryngologia
  0
  -
• Pacjentka lat 42 od kilku lat chorująca na wrzodziejące zapalenie jelita grubego od kilku tygodni ma pobolewania w nadbrzuszu, schudła. Nie obserwowano istotnego zaostrzenia choroby zasadniczej. W badaniach dodatkowych stwierdzono podwyższoną aktywność diastazy (2 x norma) i lipazy (3 x norma) w surowicy, oraz fosfatazy zasadowej i gammaglutamylotranspeptydazy (1,5 x norma). W badaniu USG opisywano powiększoną hipoechogeniczna trzustkę. Które z poniższych danych mogą towarzyszyć autoimmmunologicznemu zapaleniu trzustki (AIP) i potwierdzać rozpoznanie AIP? 1) potwierdzenie w tomografii komputerowej uogólnionego powiększenia trzustki, radiolog opisuje je jako „sausage like”; 2) w cholangiopanktreatografii wstecznej nieregularne zwężenie przewodu Wirsunga i przewodu żółciowego wspólnego w obrębie głowy trzustki; 3) podwyższony poziom IgG4; 4) w badaniu cytologicznym uzyskanym z biopsji pod kontrolą EUS - grupy komórek nabłonkowych trzustki bez cech atypii, drobne strzępki tkanki włóknistej i naciek z limfocytów i plazmocytów; 5) ustąpienie dolegliwości i normalizacja badań laboratoryjnych po 4 tygodniach steroidoterapii. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Zwiększone ryzyko wystąpienia ostrego zapalenia trzustki po ECPW występuje w przypadku: 1) wizualizacji przewodu Wirsunga u chorych bez cech przewlekłego zapalenia trzustki; 2) wielokrotnej kaniulacji brodawki Vatera; 3) ednoskopowej sfinkterotomii; 4) uczulenia na kontrast wg danych z wywiadu lekarskiego; 5) dysfunkcji zwieracza Oddiego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Czynnikami pogarszającymi rokowanie co do przeżycia w guzach neuroendokrynnych trzustki są: 1) płeć żeńska; 2) współwystępowanie zespołu MEN 1; 3) podwyższony poziom chromograniy A; 4) podwyższony poziom gastryny w przypadku gastrinoma; 5) brak receptorów progesteronowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Wskazaniem do wykonania badań genetycznych w chorobach trzustki są: 1) nawracające (2 lub więcej) ostre zapalenie trzustki o nieustalonej etiologii; 2) idiopatyczne przewlekłe zapalenie trzustki; 3) zapalenie trzustki, w wywiadzie rodzinnym, u krewnych pierwszego, drugiego stopnia; 4) niewyjaśniony epizod ozt wymagający leczenia szpitalnego u dziecka; 5) w każdym przypadku nawracającego ostrego zapalenia trzustki. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Dwa dni po zabiegu endoskopowej obliteracji żylaków przełyku wykonanej z powodu krwawienia z żylaków, może wystąpić: 1) ból zamostkowy;        2) przemijająca dysfagia;      3) stany podgorączkowe; 4) zapalenie śródpiersia; 5) głębokie owrzodzenie przełyku. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Pacjentkę z chorobą Crohna optymalnie leczoną farmakologiczne należy leczyć chirurgicznie w przypadku: 1) perforacji; 2) przetoki jelitowo-pochwowej; 3) przetoki jelitowo-pęcherzowej przy nawracających zakażeniach układu moczowego; 4) ropnia; 5) zwężenia. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Pacjent lat 78, u którego 3 lata temu usunięto 2 polipy - gruczolaki średnicy 10 mm, a rok temu wykonano ureterosigmoidostomię, wymaga kontrolnych badań jelita grubego:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Profilaktyka antybiotykowa przed zabiegami endoskopowymi jest bezwzględnie wskazana w przypadku: 1) każdego pacjenta podczas zabiegu przezskórnej endoskopowej gastrostomii (PEG); 2) każdego pacjenta podczas zabiegu na drogach żółciowych w przypadku obstrukcji dróg żółciowych; 3) u pacjentów po przebytym zapaleniu wsierdzia przed zabiegiem rozszerzania przełyku; 4) u pacjentów z ciężką neutropenią przed zabiegiem sklerotyzacji żylaków przełyku; 5) u pacjentów z reumatyczną lub wrodzona wadą serca przed diagnostyczną kolonoskopią. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Objaw nie związany z chorobą refluksową przełyku to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W chorobie refluksowej przełyku (GERD) nieprawdziwe jest następujące stwierdzenie:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W farmakoterapii ostrego krwotoku z żylaków przełyku, leczonego metodami endoskopowymi, należy zastosować następujące leki:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W przypadku dziedzicznego zapalenia trzustki nieprawdziwe jest następujące stwierdzenie:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W chemioterapii chorych na raka trzustki w stadium zaawansowanym standardowo stosowanym lekiem jest:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W profilaktyce antybiotykowej ciężkiej postaci ostrego zapalenia trzustki nie mają zastosowania:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Częstą przyczyną biegunki u osób w podeszłym wieku są mikroskopowe zapalenia jelita grubego, których etiologia jest nieznana, lecz wiadomo, że bierze w niej udział nieprawidłowa odpowiedź immunologiczna na antygeny zawarte w świetle jelita i komórkach nabłonkowych oraz przyjmowanie niektórych leków, takich jak NSLPZ, IPP oraz leki prokinetyczne.
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Do szpitala został przyjęty 35-letni mężczyzna z trwającą od 1 tygodnia krwawą biegunką (5-8 wypróżnień na dobę), występującą również w godzinach nocnych, bez gorączki i dreszczy. Chory przed dwoma tygodniami wrócił do kraju po półrocznym pobycie w południowym Wietnamie. Miesiąc temu przyjmował antybiotyki z powodu infekcji Chlamydią. Z wywiadu rodzinnego wiadomo, że dwoje dziadków pacjenta zmarło z powodu raka jelita grubego. W badaniu fizykalnym stwierdzono wzmożone napięcie powłok i bolesność w podbrzuszu. W badaniu per rectum stwierdzono obecność świeżej krwi i śluzu. Choremu zlecono badania bakteriologiczne oraz endoskopowe. Które z podanych niżej drobnoustrojów nie będą brane pod uwagę podczas diagnostyki chorego z krwistymi biegunkami?
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Do powikłań jelitowych wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie należy:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• Które stwierdzenia dotyczące krwawień z wrzodów peptycznych są prawdziwe? 1) podanie erytromycyny 30 minut przed endoskopią poprawia efekt hemostatyczny leczenia endoskopowego; 2) stwierdzenie niekrwawiącego wrzodu z przylegającą skrzepliną jest wskazaniem do zastosowania leczenia endoskopowego; 3) jednoczesne leczenie krwawiącego wrzodu ostrzykiwaniem i koagulacją termiczną zwiększa ilość nawrotów krwawienia; 4) w przypadku dodatniego testu urazowego u pacjenta z krwawieniem z wrzodu należy jak najwcześniej do leczenia przeciwwydzielniczgo dołączyć antybiotyki w celu eradykacji; 5) wczesny nawrót krwawienia jest przeciwwskazaniem do ponownego leczenia endoskopowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• W grupie osób z poinfekcyjnym ZJN w porównaniu z grupą kontrolną: 1) stwierdza się znamiennie rzadsze występowanie alleli kodujących syntezę cytokin przeciwzapalnych (interleukiny 10 i TGF-beta); 2) zmniejszona produkcja tych cytokin oznaczać może intensywniejszą odpowiedź na czynniki prozapalne.
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -
• 45-letnia kobieta została skierowana do Poradni Gastroenterologicznej z Poradni Hematologicznej z powodu niedokrwistości z niedoboru żelaza utrzymującej się od 5 lat. Z wywiadu wiadomo, że we wczesnym dzieciństwie u chorej występowała biegunka leczona dietą przez ok. 2 lata. Obecnie pacjentka wymaga okresowego podawania preparatów żelaza pozajelitowo. Wykluczono krwawienie z przewodu pokarmowego. Chorą konsultowano ginekologicznie - nie stwierdzono odchyleń. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
  PES, Wiosna 2006, Gastroenterologia
  0
  -