Konsylium24
Kompendium24
Indeks24
GdzieSkierowac24
MedPanel24
Puls Medycyny
Napisz do nas
Zarejestruj się
Zaloguj się
Zaloguj się
Zarejestruj się
Wykłady ekspertów
Wydarzenia
Edukacja
Kursy online
Projekty edukacyjne
Podcasty
E-booki
LEK
LDEK
PES
Oferty pracy
Oceny miejsc pracy
Ogłoszenia
Więcej
Wydarzenia branżowe
Konsylium24
Indeks24
GdzieSkierowac24
MedPanel24
Puls Medycyny
PES - Baza pytań
Wiosna 2009
Wybierz specjalizację
Wyczyść filtry
Wyczyść
Wiosna 2024
Jesień 2023
Wiosna 2023
Jesień 2022
Wiosna 2022
Jesień 2021
Wiosna 2021
Jesień 2020
Wiosna 2020
Jesień 2019
Wiosna 2019
Jesień 2018
Wiosna 2018
Jesień 2017
Wiosna 2017
Jesień 2016
Wiosna 2016
Jesień 2015
Wiosna 2015
Jesień 2014
Wiosna 2014
Jesień 2013
Wiosna 2013
Jesień 2012
Wiosna 2012
Jesień 2011
Wiosna 2011
Jesień 2010
Wiosna 2010
Jesień 2009
Wiosna 2009
Jesień 2008
Wiosna 2008
Jesień 2007
Wiosna 2007
Jesień 2006
Wiosna 2006
Jesień 2005
Wiosna 2005
Jesień 2004
Wiosna 2004
Jesień 2003
Wiosna 2003
Jesień 2002
Wiosna 2002
Jesień 2001
Wiosna 2001
Jesień 2000
Wiosna 2000
Alergologia
Anestezjologia i intensywna terapia
Angiologia
Audiologia i foniatria
Balneologia i medycyna fizykalna
Bez specjalizacji
Chirurgia dziecięca
Chirurgia klatki piersiowej
Chirurgia naczyniowa
Chirurgia ogólna
Chirurgia onkologiczna
Chirurgia plastyczna
Chirurgia stomatologiczna
Chirurgia szczękowo-twarzowa
Choroby płuc
Choroby wewnętrzne
Choroby zakaźne
Dermatologia i wenerologia
Diabetologia
Diagnostyka laboratoryjna
Endokrynologia
Endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość
Endokrynologia i diabetologia dziecięca
Epidemiologia
Farmakologia kliniczna
Gastroenterologia
Gastroenterologia dziecięca
Genetyka kliniczna
Geriatria
Ginekologia onkologiczna
Hematologia
Hipertensjologia
Immunologia kliniczna
Kardiochirurgia
Kardiologia
Kardiologia dziecięca
Medycyna nuklearna
Medycyna paliatywna
Medycyna pracy
Medycyna ratunkowa
Medycyna rodzinna
Medycyna sądowa
Medycyna sportowa
Medycyna transportu
Mikrobiologia lekarska
Nefrologia
Nefrologia dziecięca
Neonatologia
Neurochirurgia
Neurologia
Neurologia dziecięca
Neuropatologia
Okulistyka
Onkologia i hematologia dziecięca
Onkologia kliniczna
Ortodoncja
Ortopedia i traumatologia narządu ruchu
Otorynolaryngologia
Otorynolaryngologia dziecięca
Patomorfologia
Pediatria
Periodontologia
Położnictwo i ginekologia
Protetyka stomatologiczna
Psychiatria
Psychiatria dzieci i młodzieży
Radiologia i diagnostyka obrazowa
Radioterapia onkologiczna
Rehabilitacja medyczna
Reumatologia
Seksuologia
Stomatologia dziecięca
Stomatologia ogólna
Stomatologia zachowawcza z endodoncją
Toksykologia kliniczna
Transfuzjologia kliniczna
Transplantologia kliniczna
Urologia
Urologia dziecięca
Zdrowie publiczne
Pytanie
Egzamin
Ilość
Komentarz
60-letni pacjent z miażdżycą kończyn dolnych zgłosił się do lekarza rodzinnego z powodu bólów głowy. W wykonanym pomiarze ciśnienia tętniczego stwierdzono wysokie jego wartości-180/120mmHg. W wykonanych badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono zmian ze strony nerek (kreatynina 1.12 mg/dl, w moczu nie stwierdzono obecności białka ani erytrocytów, stężenie K 4.5mmol/l). Lekarz zastosował w leczeniu peryndopril w dawce 5mg. Po 10 dniach pacjent przybył na wizytę kontrolną. Ciśnienie tętnicze wynosiło 140/100 mmHg, w badaniach laboratoryjnych stwierdzono wzrost stężenia kreatyniny 3.2 mg/dl. U tego pacjenta należy podejrzewać iż przyczyną nadciśnienia tętniczego jest:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U chorego z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono policytemię (nadkrwistość). Może to nasuwać podejrzenie:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Wskazaniem do leczenia operacyjnego niedomykalności zastawki aortalnej u chorych bezobjawowych jest: 1) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej ze spoczynkową frakcją wyrzutową lewej komory ≤ 60%; 2) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej z wymiarem końcoworozkurczowym lewej komory > 70 mm; 3) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej z wymiarem końcowoskurczowym lewej komory > 55 mm; 4) poszerzenie opuszki aorty ≥ 50 mm niezależnie od stopnia ciężkości niedomykalności zastawki aortalnej; 5) poszerzenie opuszki aorty ≥ 50 mm u chorych z zastawką aortalną dwupłatkową niezależnie od stopnia ciężkości niedomykalności zastawki aortalnej. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
2
7 lat temu
Wskazania do leczenia operacyjnego ciężkiej przewlekłej organicznej niedomykalności zastawki dwudzielnej występują w grupie chorych: 1) objawowych z frakcją wyrzutową lewej komory > 30% i wymiarem końcowoskurczowym lewej komory < 55 mm; 2) bezobjawowych z frakcją wyrzutową lewej komory ≤ 60%; 3) bezobjawowych z wymiarem końcowoskurczowym lewej komory < 45 mm; 4) bezobjawowych z prawidłową funkcją lewej komory i migotaniem przedsionków lub nadciśnieniem płucnym; 5) objawowych z frakcją wyrzutową lewej komory < 30% poddającą się leczeniu farmakologicznemu oraz brakiem możliwości wykonania zabiegu naprawczego. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Ocena fizjologiczna istotności zwężenia w tętnicy wieńcowej może być wykonana w pracowni inwazyjnej przy pomocy:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U chorego wykonano inwazyjną ocenę istotności niedomykalności mitralnej. Wyliczona z wentrykulogramu objętość końcoworozkurczowa wynosi 160 ml a końcowoskurczowa 60 ml. Rzut minutowy wyliczony metodą Ficka wynosi 4,8 L /min przy częstości rytmu 60/min. Obliczona frakcja niedomykalności wynosi:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
W pierwszej klasie wskazań do wykonania biopsji endomiokardialnej należą: 1) nowo powstała niewydolność serca 2 tygodnie do 3 miesięcy od wystąpienia, z poszerzeniem LV i komorowymi zaburzeniami rytmu, blokiem p-k II i III stopnia lub brak reakcji na typowe leczenie w ciągi 1-2 tygodni; 2) niewydolność serca trwająca ponad 3 miesiące z poszerzeniem LV i nowymi zaburzeniami rytmu, blokiem p-k II i III stopnia lub brak reakcji na typowe leczenie w ciągu 1-2 tygodni; 3) niewydolność serca w razie podejrzenia kardiomiopati po antracyklinie; 4) nowo powstała niewydolność serca trwająca poniżej 2 tygodnie z LV prawidłowej wielkości lub poszerzoną i niestabilnością hemodynamiczną; 5) niewydolność serca w przebiegu kardiomiopatii rozstrzeniowej niezależnie od czasu trwania w razie podejrzenia reakcji alergicznej i/lub z eozynofilią. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Do uznanych czynników zwiększonego ryzyka wystąpienia kardiomiopatii okołoporodowej zalicza się: 1) starszy wiek kobiet (> 30 lat); 2) młody wiek kobiet (< 20 lat); 3) nadciśnienie tętnicze; 4) niedowagę; 5) ciążę mnogą. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
6 lat temu
W badaniu holterowskim u pacjenta z omdleniami w wywiadzie stwierdzono epizod migotania przedsionków. Po ustąpieniu arytmii wystąpiła pauza 3,28 sekund, po której powrócił rytm zatokowy. W próbie wysiłkowej osiągnięto limit tętna należny dla wieku. Preferowaną metodą stymulacji u tego pacjenta jest:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Wskaż, w których przypadkach pacjentów z przebytym napadem migotaniem przedsionków należy stosować przewlekłe doustne leczenie przeciwkrzepliwe: 1) przypadek 1 - napad migotania przedsionków trwający od 16 godzin, nadczynność tarczycy, stan po wymianie zastawki aortalnej na sztuczną protezę biologiczną; 2) przypadek 2 - angioplastyka wieńcowa u chorego w 78 roku życia, stan po wszczepieniu kardiowertera-defibrylatora z funkcją stymulacji resynchronizującej, astma oskrzelowa; 3) przypadek 3 - otyłość, cukrzyca typu 2, wiek 64 lat, żylaki kończyn dolnych; 4) przypadek 4 - przebyte krwawienie z wrzodu żołądka w wywiadzie, pozawałowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze; 5) przypadek 5 - przebyte infekcyjne zapalenie wsierdzia, stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym oraz resekcji tętniaka lewej komory, stan po implantacji kardiowertera-defibrylatora. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Chory 56 letni przyjęty został do oddziału kardiologii w stanie ogólnym ciężkim, z uczuciem szybkiego bicia serca, dusznością, bólem w klatce piersiowej oraz objawami wstrząsu. W badaniu EKG jednokształtny częstoskurcz komorowy 150/min. Na podstawie wywiadu i dokumentacji medycznej wiadomo że przebył zawał serca ściany dolnej 6 lat temu, 6 miesięcy temu angioplastyka pnia lewej tętnicy wieńcowej z powodu zawału bez uniesienia odcinka ST. Kilkukrotne próby kardiowersji elektrycznej skuteczne jedynie na kilka sekund a następnie nawrót ustawicznego częstoskurczu komorowego. W pilnie wykonanej koronarografii prawidłowy obraz wszczepionego stentu, zamknięta prawa tętnica wieńcowa z dobrym krążeniem obocznym, bez krytycznych zwężeń w pozostałych naczyniach. W badaniu ECHO sprzed miesiąca frakcja wyrzutowa lewej komory (EF) 25%, wymiar końcowo-rozkurczowy lewej komory (LVEDd) 60 mm; obecnie EF 15-20%, LVEDd 68mm, bez innych przyczyn wstrząsu. Zastosowane leczenie farmakologiczne wstrząsu kardiogennego bez efektu. Wybierz prawidłową kolejność postępowania:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
5 lat temu
Pacjent 52-letni uskarża się na kilkuminutowe kołatania serca od kilku miesięcy, zawsze związane z epizodami stresu lub dużą ilością pracy. Poza tym chory bezobjawowy (także w aspekcie bólów w klatce piersiowej), w badaniu fizykalnym w gabinecie lekarskim prawidłowa wartość ciśnienia tętniczego oraz tętna. W wywiadzie interwencja wieńcowa z implantacją stentu 3 lata temu z powodu dławicy niestabilnej oraz mostek mięśniowy zdiagnozowany wtedy w koronarografii. Aktualne badanie ECHO bez istotnego uszkodzenia funkcji lewej komory EF 60%, próba wysiłkowa ujemna. W badaniu holterowskim EKG jednorazowy epizod nieutrwalonego częstoskurczu komorowego 130/min., bez objawów, trwający 3 sekundy; w dniu badania holterowskiego bez epizodów kołatań serca. Wskaż twierdzenie prawidłowe odnośnie postępowania:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U osób powyżej 50 roku życia cechy zaburzonej relaksacji w fazie wczesnego napełniania lewej komory w echokardiograficznym badaniu doplerowskim wg. klasyfikacji ESC rozkurczowej niewydolności serca, charakteryzują się stosunkiem wartości skurczowego - S do rozkurczowego - D ( S/D ) przepływu w żyłach płucnych:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U chorych ze świeżym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem ST, leczonych metodą pierwotnej przezskórnej angioplastyki wieńcowej, towarzyszącym leczeniem przeciwkrzepliwym powinna być, według najnowszych zaleceń: 1) heparyna; 2) enoksaparyna; 3) biwalirudyna; 4) fondaparinux. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
7 lat temu
Bazując na klasie zaleceń (I, IIa, IIb, III), jak i poziomie dowodów stojących za zaleceniami (A, B, C), preferencje dla poszczególnych inhibitorów receptora płytkowego GP IIb/IIIa, które mogą być stosowane w trakcie leczenia inwazyjnego świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najlepiej obrazuje zależność:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
6 lat temu
Do bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania leczenia fibrynolitycznego w świeżym zawale serca z przetrwałym uniesieniem ST należy:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U chorego w dobrym stanie hemodynamicznym, bez bólu w klatce piersiowej, który otrzymał leczenie trombolityczne z powodu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, a leczenie to okazało się skuteczne na podstawie elektrokardiograficznych i klinicznych cech reperfuzji:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
W zakresie leczenia (w odróżnieniu od prewencji) zjawiska „no reflow” w inwazyjnej terapii świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najnowsze standardy postępowania rekomendują:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
2
6 lat temu
W terapii wstrząsu kardiogennego (IV klasa Killipa) w przebiegu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najwyższą, I klasę zaleceń posiada zastosowanie: 1) terapii tlenem; 2) mechanicznego wspomagania wentylacji zgodnie z wynikami gazometrii; 3) dopominy; 4) dobutaminy; 5) kontrapulsacji wewnątrzaortalnej; 6) urządzeń wspomagających pracę lewej komory innych niż kontrapulsacja; 7) wczesnej rewaskularyzacji. Wybierz prawidłowe warianty.
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
7 lat temu
Do kontroli szybkiej częstości rytmu komór w obrębie migotania przedsionków, w przebiegu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST nie powinno się generalnie stosować:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
6 lat temu
Spośród dożylnych beta-adrenolityków wymienianych w zaleceniach dotyczących terapii świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, które mogą być stosowane, znajduje się: 1) atenolol; 2) propranolol; 3) metoprolol; 4) esmolol; 5) karwedilol. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
1
6 lat temu
W rutynowym leczeniu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, nie zaleca się stosować (III klasa zaleceń): 1) azotanów; 2) dożylnych beta-adrenolityków; 3) mieszanki GIK (glukoza-insulina-potas); 4) nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych; 5) magnezu. 6) koksybów (niesteroidowe leki przeciwzapalne z grupy inhibitorów COX-2). Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Implantowalny kardiowerter-defibrymator należy zaszczepić u chorego po świeżym zawale serca z uniesieniem ST (STEMI):
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Według aktualnych zaleceń, u chorego po świeżym zawale serca z uniesieniem ST (STEMI), który nie toleruje statyn i którego triglicerydy wynoszą >150 mg/dl, a HDL-cholesterol wynosi < 40 mg/dl, należy zastosować:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Kardiomiopatia poantracyklinowa:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Kardiotoksyczność obserwowana po terapii trastuzumabem (preparat Herceptin) u kobiet leczonych z powodu raka piersi:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Dotychczas raportowane, obserwowane w praktyce klinicznej powikłania sercowo-naczyniowe w trakcie terapii nowym lekiem onkologicznym - bewacizumabem (preparat Avastin) dotyczą najczęściej:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Spośród podanych poniżej schematów wielolekowej terapii skojarzonej raka piersi, największego ryzyka kardiotoksyczności spodziewać się można po terapii:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
U kobiety po przebytym raku piersi (leczenie operacyjne, chemio- i radioterapia) w ramach kilkuletniej terapii hormonalnej stosuje się preparaty antyestrogenowe, spośród których największe ryzyko powikłań zatorowo-zakrzepowych związane jest z:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
Według klasyfikacji amerykańskiej ACC/AHA, pacjentka po potencjalnie kardiotoksycznej chemioterapii, uzupełnionej radioterapią w przebiegu leczenia raka piersi, jeżeli nie ma cech klinicznych niewydolności serca i nie stwierdza się u niej dysfunkcji mięśnia sercowego w badaniu echokardiograficznym, może być zaliczona do:
PES, Wiosna 2009, Kardiologia
0
-
←
1
2
…
122
123
124
125
126
127
128
129
130
…
165
166
→