PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• U 54-letniej kobiety w przesiewowym badaniu mammograficznym piersi stwierdzono zmiany określone jako BIRADS 3. Odpowiada to:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 49-letniej chorej w wycinku z lewej piersi stwierdzono ogniska przedinwazyjnego raka zrazikowego. Wywiad rodzinny nie wykazał obciążeń. W tej sytuacji zalecanym postępowaniem jest:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 66-letniej chorej stwierdzono guz lewej piersi o średnicy 2 cm. Węzły chłonne lewej pachy były niewyczuwalne w badaniu palpacyjnym. W badaniu mammograficznym stwierdzono obraz typowy dla raka. Przeprowadzono zabieg oszczędzający z biopsją węzła wartowniczego, która dała ujemny wynik. Badanie materiału pooperacyjnego wykazało następujące cechy nowotworu: guz o największej średnicy 1,8 cm, I stopień w klasyfikacji Richardsona-Blooma, ekspresja ER i PgR w skali Allreda odpowiednio 6 i 3, ekspresja HER2 1+. Leczenie uzupełniające powinno obejmować:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Inhibitory aromatazy nie powinny być stosowane u kobiet po menopauzie, ponieważ w porównaniu z tamoksyfenem zwiększają ryzyko osteoporozy.
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Badanie piersi metodą rezonansu magnetycznego jest szczególnie wskazane u:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Przeciwwskazaniem do leczenia kwasem zoledronowym u chorych na raka piersi z przerzutami do kości jest:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• W leczeniu skojarzonym z udziałem doksorubicyny i paklitakselu:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Farmakogenomika jest:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Trastuzumab w leczeniu uzupełniającym chorych na raka piersi o dodatnim stanie HER2 - zgodnie z obowiązującymi zaleceniami - może być stosowany:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  1
  5 lat temu
• Według molekularnej klasyfikacji raka piersi najlepsze rokowanie mają chore należące do typu:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Najczęstszą przyczyną niepowodzenia leczenia chorych na raka przełyku jest:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Pod pojęciem mikroprzerzutu należy rozumieć ognisko nowotworowe które:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Wyniki metaanalizy z 2007 roku dotyczącej przedoperacyjnego leczenia raków przełyku wskazują, że:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Na podstawie wyników rejestracyjnego badania SHARP leczenie sorafenibem chorych na wątrobowokomórkowego raka kwalifikują się chorzy:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• W odniesieniu do raka trzustki prawdziwe jest, że:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stopniach I-IIIA, w przypadku przeciwwskazań medycznych lub braku zgody na chirurgiczne leczenie, alternatywnym postępowaniem jest:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• W ustalaniu stopnia zaawansowania drobnokomórkowego raka płuca przy braku objawów klinicznych można zrezygnować z następujących badań diagnostycznych:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Paliatywna chemioterapia niedrobnokomórkowego raka płuca:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Proporcja występowania raka płuca u mężczyzn w aglomeracjach miejskich wobec zachorowań na wsi wynosi:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Powikłanie aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej (BAC) przez ścianę klatki piersiowej pod postacią odmy opłucnej występuje w około:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Histologiczny podział rakowiaków obejmuje następujące podtypy: 1) rakowiak typowy;          2) rakowiak mięsakowaty;        3) rakowiak atypowy; 4) rakowiak anaplastyczny; 5) rakowiak złożony. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Zastosowanie topotekanu w postaci dożylnej lub doustnej w ramach drugiej linii leczenia drobnokomórkowego raka płuca pozwala uzyskać odpowiedź u 10-40% chorych i medianę czasu przeżycia wynoszącą około:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U chorych powyżej 70. roku życia w ramach pierwszej linii chemioterapii z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym należy zawsze stosować schematy 2-lekowe zawierające karboplatynę, ponieważ dwie metaanalizy porównujące cisplatynę z karboplatyną wykazały wydłużenie mediany przeżycia chorych leczonych z udziałem karboplatyny.
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  1
  6 lat temu
• Mutacje w kodonie 19 i 21 genu kodującego receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) są pozytywnym czynnikiem predykcyjnym przy kwalifikacji do leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu z udziałem cetuksymabu, ponieważ ich obecność wiąże się z wyższym odsetkiem odpowiedzi obiektywnych na wymieniony lek.
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Wystąpienie u kobiety naciekania otrzewnej i rozpoznanie gruczolakoraka jest w przypadku braku identyfikacji pierwotnego ogniska wskazaniem do postępowania analogicznego do stosowanego w raku:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Zastosowanie wielolekowej chemioterapii opartej na pochodnych platyny w grupie chorych na drobnokomórkowego raka płuca z zespołem żyły głównej górnej prowadzi do uzyskania odpowiedzi obiektywnej u ponad 80% chorych, ponieważ wymieniony nowotwór należy do grupy nowotworów wybitnie chemiowrażliwych.
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Do korzystnych czynników rokowniczych u chorych z przerzutami nowotworowymi o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym nie należy:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Rozpoznanie przerzutu nowotworu o niskim zróżnicowaniu u młodego mężczyzny przy nieznanym umiejscowieniu ogniska pierwotnego jest bezwzględ-nym wskazaniem do wykonania oznaczenia: 1) CEA;  2) CA 19-9;  3) PSA;  4) AFP;  5) HCG. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Wśród wymienionych twierdzeń na temat stosowania czynników pobudzających rozwój kolonii granulocytów (G-CSF) nieprawdziwe jest, że:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -
• W przypadku wynaczynienia doksorubicyny należy: 1) podjąć próbę aspiracji wynaczynionego leku i przed wyjęciem igły lub kaniuli podać 150 jednostek hialuronidazy; 2) podjąć próbę aspiracji wynaczynionego leku i usunąć igłę lub kaniulę; 3) miejscowo zastosować zimne okłady i DMSO (dimetylsulfotlenek) i ewentualnie dożylnie podać deksrazoksan; 4) miejscowo zastosować ciepłe okłady i ewentualnie dożylnie podać deksrazoksan; 5) kończynę, w której doszło do wynaczynienia, ułożyć w pozycji uniesionej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2009, Onkologia kliniczna
  0
  -