PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Przedstawione choroby jamy ustnej spowodowane są zakażeniami często występującymi u osób zakażonych wirusem HIV, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• W leczeniu zakażeń wirusem HIV należy uwzględnić: 1) liczbę limfocytów T pomocniczych (CD4); 2) zydowudynę (AZT); 3) wiek, płeć pacjenta i przynależność do grupy zwiększonego ryzyka; 4) benzydaminę i cyklosporynę A; 5) eliminację dodatkowych zakażeń grzybiczych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• Ubytki typu abfraction”: 1) są odmianą ubytków abrazyjnych; 2) dotyczą pojedynczego zęba; 3) są reakcją tkanek twardych na niezrównoważone siły boczne; 4) są odmianą ubytków atrycyjnych; 5) są skutkiem reakcji tkanek twardych na bodźce chemiczne. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• W ostrym zapaleniu ropnym tkanek okołowierzchołkowych znaczny obrzęk twarzy spowodowany zapaleniem luźnej tkanki łącznej pojawia się, gdy:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• Wskaż błędne stwierdzenie:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• Który z wymienionych preparatów stosowany jako środek antyseptyczny w leczeniu endodontycznym zawiera metronidazol?
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• Która z wymienionych jednostek chorobowych nie jest endogenną przyczyną przebarwień zębów stałych?
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• Jakie są sposoby ułatwiające opracowanie zakrzywionych kanałów korzeniowych? 1) stosowanie narzędzi z tnącym wierzchołkiem; 2) dogięcie narzędzi zgodne z przebiegiem krzywizny kanału; 3) antykrzywiznowe opracowanie kanału; 4) obfite płukanie kanału roztworem EDTA; 5) stosowanie bezpiecznego pilnika Hedstroma. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Stomatologia zachowawcza z endodoncją
  0
  -
• U 19-letniego pacjenta stwierdzono III kl. szkieletową, spowodowaną deficytem szczęki i wydłużeniem trzonu żuchwy. Rozbieżność przednio-tylna w położeniu szczęk wyrażona pomiarem Witts nieco ponad - 15mm. W płaszczyźnie poziomej i poprzecznej większych zmian nie stwierdzono. Jaki optymalny rodzaj leczenia zaproponujesz pacjentowi?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W chirurgicznym leczeniu zgryzu otwartego, powikłanego najczęściej podłużnym niedorozwojem żuchwy (tzw. zespołu długiej twarzy), za najbardziej optymalny uważany jest zabieg przemieszczenia szczęki ku górze (impakcja szczęki). Wymień z jakich powodów należy unikać zabiegu chirurgicznego na żuchwie: 1) krótka gałąź żuchwy; 2) rozległa szpara niedogryzowa; 3) nadmierne wydłużenie dolnych siekaczy; 4) brak adaptacji nerwowo-mięśniowej nadmiernie rozciągniętych mięśni skrzydłowych przyśrodkowych; 5) brak adaptacji nerwowo-mięśniowej wynikającej z przerostu mięśni żwaczy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Leczenie ortodontyczne kamuflujące wadę szkieletową (gnatyczną) kl. III polega na: 1) przechyleniu dolnych siekaczy; 2) distoinklinacji dolnych kłów; 3) wychyleniu siekaczy górnych; 4) ustawieniu zębów bocznych w I - III kl. Angle’a; 5) pozostawieniu pełnej III kl. Angle’a w zakresie zębów bocznych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W podjęciu decyzji o zębowej kompensacji kamuflującej wadę szkieletową kl. III pomocne jest stwierdzenie: 1) łagodnej rozbieżności szkieletowej; 2) fazy intensywnego wzrostu pacjenta; 3) możliwości uzyskania leczeniem akceptowalnej pozycji siekaczy górnych; 4) istnienia przechylenia siekaczy dolnych; 5) możliwości wykonania ekstrakcji w dolnym łuku zębowym. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• We współczesnym leczeniu ortodontyczno-chirurgicznym kompensacje zębowe likwidowane są przed operacją, a zęby ustawiane we właściwym stosunku do podstaw kostnych. Jednakże, zła lub niepełna dekompensacja może uniemożliwić lub ograniczyć chirurgiczne przemieszczenie szczęk. Zaznacz, czym może skutkować niepełna dekompensacja ustawienia siekaczy górnych i dolnych w przedoperacyjnym leczeniu wad kl. II: 1) niewystarczającym nagryzem poziomym (overjetem) potrzebnym dla wysunięcia żuchwy do uzyskania znaczącej poprawy estetyki profilu twarzy; 2) zbyt głębokim nagryzem pionowym; 3) niemożnością uzyskania I kl. Angle’a w zakresie zębów bocznych; 4) skróceniem dolnego odcinka twarzy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Leczenie ortodontyczne kamuflujące wady szkieletowe (gnatyczne) kl. II polega na: 1) przechyleniu siekaczy górnych; 2) wychyleniu siekaczy dolnych; 3) pozostawieniu II kl. Angle’a w zakresie zębów bocznych; 4) guzkowemu ustawieniu zębów bocznych w I-II kl. Angle’a; 5) pozostawieniu nagryzu poziomego nie przekraczającego 7mm. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Które z wymienionych cech decydują o powodzeniu ortodontycznego leczenia kamuflującego szkieletową wadę zgryzu kl. II? 1) łagodna lub średnia szkieletowa kl. II; 2) pionowe szkieletowe nieproporcjonalności; 3) dające się zaakceptować ustawienie zębów; 4) duże stłoczenia lub protruzja siekaczy; 5) wiek uniemożliwiający powodzenie stosowania modyfikacji wzrostowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W hierarchii stabilności leczenia chirurgiczno-ortodontycznego za najmniej stabilne (problematyczne) uważa się następujące zabiegi: 1) wysuniecie szczęki; 2) poszerzenie szczęki; 3) przemieszczenie szczęki ku dołowi; 4) przemieszczenie bródki w dowolnym kierunku; 5) cofnięcie żuchwy (bez sztywnego zespolenia). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Strzałkowa osteotomia żuchwy (BSSO) wg Obwegesera Dal Ponta stosowana jest powszechnie w chirurgii ortognatycznej do: 1) wyrównania asymetrii żuchwy;      2) wysunięcia żuchwy;        3) poszerzenia żuchwy; 4) osteotomii bródki; 5) cofnięcia żuchwy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Po zabiegu osteotomii szczęki Le Fort I dochodzi do przemodelowania środkowego odcinka twarzy. Jakich zmian należy się spodziewać w wielkości kąta nosowo-wargowego po zabiegu przemieszczenia szczęki ku górze (impakcji)?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• We wczesnym leczeniu pacjentów z wadą doprzednią spowodowaną niedorozwojem szczęki (poprzecznym i podłużnym) najbardziej efektywne jest zastosowanie:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne pacjenta z III kl. szkieletową polega na: 1) wychyleniu lub utrzymaniu wychylenia górnych siekaczy; 2) przechyleniu lub utrzymaniu przechylenia dolnych siekaczy; 3) ustawieniu siekaczy górnych i dolnych pod właściwym kątem do podstaw kostnych; 4) ustaleniu kompatybilnych wymiarów szerokości obu łuków zębowych; 5) powiększeniu odwrotnego nagryzu poziomego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• U pacjenta w okresie intensywnego wzrostu stwierdzono III kl. Angle’a z odwrotnym nagryzem siekaczy. Z analizy kefalometrycznej wynika, że wada ta jest w głównej mierze spowodowana nadmiernym wzrostem żuchwy. W obrębie szczęki nie znaleziono odchyleń szkieletowych, a jedynie niewielkie stłoczenia. Jak należy zaplanować leczenie tego pacjenta?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Druty ze stopu niklowo-tytanowego są w różnych formach powszechnie używane w trakcie leczenia ortodontycznego. Współcześnie do I etapu leczenia - niwelacji, rekomendowane są cienkie i okrągłe łuki należące do nowej generacji Superelastycznych Ni-Ti. Co oznacza pojęcie superelastyczność w odniesieniu do stopu Ni-Ti?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W przebiegu leczenia ortodontycznego używane są powszechnie druty stalowe, choć coraz częściej zastępowane są przez stopy beta-tytanowe. Wskaż różnice występujące między stopem stalowym a beta-tytanowym: 1) poziom sztywności;          2) możliwość lutowania i zgrzewania;      3) zawartość niklu; 4) pamięć kształtu; 5) zakres plastyczności. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W trakcie leczenia ortodontycznego coraz powszechniej używane są łuki wykonane ze stopów niklowo-tytanowych (Ni-Ti) lub beta-tytanowych (TMA). Choć są to stopy o różnych właściwościach mają wiele wspólnych zastosowań. Jakie są wspólne zastosowania łuków wykonywanych z Ni-Ti i Beta-tytanu? 1) łuki ostateczne w końcowej fazie leczenia; 2) pierwsze łuki niwelacyjne; 3) formowane łuki intruzyjne; 4) indywidualnie doginane łuki retrakcyjne; 5) formowane sprężyny i pętle pomocnicze. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• Jak zinterpretujesz zapis uzyskany z analizy zdjęcia telerentgenowskiego metodą Hasunda-Segnera - O1mand/max?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• U 10-letniego pacjenta stwierdzono II kl. Angle’a z protruzją i powiększonym nagryzem poziomym (6mm). W analizie kefalometrycznej potwierdzono: II kl. szkieletową, z powiększonym (5 stopniowym) kątem ANB, wysokokątową relacją podstaw wynikającą głównie z anteinklinacji szczęki, kąt ML-NSL nieznacznie powiększony, indeks pomniejszony na granicy normy. Dotylna rotacja żuchwy. Jaki rodzaj aparatu najlepiej zastosować do pierwszego etapu leczenia tego pacjenta?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W analizie kefalometrycznej Hasunda-Segnera, kąt SN Pg podobnie jak kąt SNB, określa przednio-tylną (sagitalną) pozycję żuchwy i wyraża podobną zależność. Jednakże, w niektórych przypadkach mogą występować istotne różnice w pomiarach tych kątów. W jakiej sytuacji wartość kąta SNPg będzie mniejsza od wartości kąta SNB?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• W planowaniu leczenia ortodontycznego istotne jest indywidualne ustawienie siekaczy na koniec leczenia. Wg Hasunda-Segnera główne zmienne stosowane do określenia indywidualnej, optymalnej pozycji siekaczy to: 1) wielkość kąta ANB;            2) wielkość kąta miedzysiecznego (1+:1-);    3) indeks;              4) wielkość odległości PgNBmm; 5) pomiar Wits. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• We wstępnym rozpoznawaniu kierunku wzrostu żuchwy pomocna jest, wprowadzona przez Bjorka, metoda strukturalna. Ocenia ona cechy morfologiczne żuchwy. Część z tych cech ocenia się na podstawie porównania z wykresami (przypisując odpowiednią ilość punktów), część zaś wymaga przeliczenia punktowego w oparciu o wartości kefalometryczne. Które z wymienionych cech wymagają wymiernej oceny kefalometrycznej? 1) forma wyrostka kłykciowego żuchwy;   2) kanał żuchwy;          3) dolna krawędź trzonu żuchwy;      4) wykształcenie guzowatości bródkowej; 5) indeks przedniej wysokości twarzy; 6) kąt żuchwy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -
• U 19-letniej pacjentki stwierdzono I kl Angle’a ze stłoczeniami w zakresie szczęki i żuchwy i płytkim nagryzem siekaczy. W analizie kefalometrycznej stwierdzono. retrognatyczny typ twarzy, z kątem ANB o wartości 2 stopni, powiększeniem kąta podstaw ML-NL do wartości 30 stopni, nieznacznie pomniejszoną lecz mieszcząca się w granicach normy wartością indeksu, siekacze górne nachylone w granicach normy, siekacze dolne nieznacznie wychylone, ale nadmiernie wysunięte przed linię NB (4,5mm). Dyskrepancja miejsca w górnym łuku zębowym wynosi 7mm, brak miejsca w dolnym 10mm. Jaki rodzaj leczenia należy zaplanować u tej pacjentki?
  PES, Jesień 2006, Ortodoncja
  0
  -