PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Jakie stężenie glukozy we krwi winno być utrzymywane u chorych dorosłych znajdujących się w stanie krytycznym z powodu wstrząsu pourazowego lub septycznego?
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Jakie mogą być przyczyny utrwalonej cukrzycy noworodkowej (permanent neonatal diabetes mellitus - PNDM)?
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Insulina stosowana w osobistej pompie insulinowej to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Które ze zdań są prawdziwe dla zaburzeń przyjmowania pożywienia u chorych na cukrzycę?
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące systemów ciągłego monitorowania glikemii z prezentacją danych w czasie rzeczywistym:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Według obowiązujących zaleceń u chorego z cukrzycą leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego rozpoczniesz przy wartościach RR:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  1
  7 lat temu
• Pacjent 46-letni, z 2-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, po przebytym zawale mięśnia sercowego, został skierowany do lekarza diabetologa, z powodu podwyższonych wartości cukru we krwi. Wyniki kontrolnych poziomów glikemii, oznaczanych przez pacjenta wahały się pomiędzy 140-225mg%; brak danych na temat mikroangiopatii cukrzycowej. Chory otrzymuje glimepiryd 2mg 1x dz., kwas acetylosalicylowy 150mg 1x dz., metoporolol 2x50mg. Wybierz zalecenia jakie powinien otrzymać pacjent?
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Do czynników uszkadzających tętnice w cukrzycy zaliczysz: 1) nadciśnienie tętnicze;          2) insulinooporność;            3) podwyższone stężenie homocysteiny;    4) zaburzenia krzepnięcia i fibrynolizy; 5) dyslipidemię. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz zdanie fałszywe dotyczące stosowania aspiryny (kwasu acetylosalicylowego) u chorych na cukrzycę:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Do odrębności przebiegu klinicznego ostrych zespołów wieńcowych (OZW) u chorych na cukrzycę zaliczysz: 1) częstsze występowanie OZW w ciągu dnia; 2) bezbólowy przebieg OZW; 3) większą częstość występowania niewydolności serca; 4) jednakowo częste występowanie u kobiet i mężczyzn; 5) nietypowy przebieg OZW. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Na stopień i czas trwania działania hipoglikemizującego poszczególnych pochodnych sulfonylomocznika ma wpływ: 1) stężenie czynnego związku we krwi, zależne od wielkości dawki; 2) stopień i szybkość wchłaniania leku w przewodzie pokarmowym; 3) stopień i szybkość metabolizowania leku w organizmie; 4) postać leku nie ma znaczenia - pochodna sulfonylomocznika w formie zmikronizowanej nie wchłania się lepiej w przewodzie pokarmowym; 5) aktualne wyrównanie metaboliczne cukrzycy nie ma wpływu, gdyż hiperglikemia nie opóźnia wchłaniania w przewodzie pokarmowym tych leków. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Działanie pochodnych sulfonylomocznika pobudzające wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki ulega modyfikacji przy zmiennych stężeniach glukozy w płynie je otaczającym, a za optymalne dla sekrecji insuliny przyjmuje się stężenie glukozy około 140mg/ml w środowisku otaczającym komórki beta.
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Prawie wszystkie pochodne sulfonylomocznika stosowane w leczeniu cukrzycy przekształcają się w organizmie - głównie przez karboksylację, hydroksylację i oksydację - w związki, które najczęściej nie mają znaczenia hipoglikemizującego, dlatego też wszystkie pochodne sulfonylomocznika II generacji poza glibenklamidem są szybko wydalane.
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Proszę wybrać wszystkie prawidłowe twierdzenia dotyczące mechanizmu działania pochodnych sulfonylomocznika: 1) podczas wiązania się pochodnej sulfonylomocznika z podjednostką o masie 65 kD receptora SUR1 kinetyka tego procesu i dysocjacji kompleksu następuje kilkakrotnie szybciej niż wiązanie się z podjednostką 145 kD; 2) silne i długotrwałe działanie hipoglikemizujące glibenklamidu wynika z nieodwracalnego wiązania się z błonowym receptorem SUR1 komórek beta trzustki za pośrednictwem obu grup: sulfonylomocznikowej i benzamidowej; 3) długotrwałe zamknięcie ATP-zależnych kanałów potasowych przedłuża wydzielanie insuliny; 4) zwiększenie stężenia jonów wapniowych w cytozolu komórek beta otwiera odkomórkowe kanały potasowe; 5) zwiększenie stężenia jonów wapniowych w cytozolu komórek beta wpływa na repolaryzację błony komórkowej i zamknięcie w niej potencjałozależnych kanałów wapniowych L. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Meglitinidy (glinidy) mają zastosowanie w leczeniu cukrzycy typu 2 ponieważ: 1) stosowane przed posiłkami wybiórczo obniżają glikemię posiłkową; 2) wpływają na sekrecję insuliny wyłącznie przy umiarkowanej hiperglikemii; 3) obniżają glikemię na czczo; 4) chętnie stosowane są u osób prowadzących niestabilny tryb życia i odżywiających się nieregularnie; 5) stanowią alternatywne leczenie przy nieskuteczności pochodnych sulfonylomocznika. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  1
  5 lat temu
• Ryzyko wystąpienia hipoglikemii w czasie leczenia pochodnymi sulfonylomocznika zwiększają:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Proszę wybrać wszystkie prawidłowe twierdzenia dotyczące działania pozatrzustkowego pochodnych sulfonylomocznika: 1) pochodne sulfonylomocznika zwiększają zawartość glikogenu w wątrobie; 2) zwiększenie zawartości glikogenu w wątrobie jest zależne od aktualnego stężenia glukozy we krwi; 3) pochodne sulfonylomocznika zmniejszają oddawanie przez wątrobę do krwi aminokwasów; 4) w czasie stosowania glimepirydu u chorych na cukrzycę typu 2 występuje wzrost stężenia adiponektyny; 5) glimepiryd in vitro wykazuje działanie antagonistyczne w stosunku do receptorów PPAR. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Mechanizm działania metforminy między innymi polega na: 1) utlenianiu glukozy przez bezpośredni wpływ na enzymy kontrolujące ten szlak metaboliczny; 2) hamowaniu kinazy białkowej aktywowanej przez AMP; 3) zmniejszaniu o 25-40% wątrobowego wytwarzania glukozy; 4) utlenianiu glukozy poprzez wiązanie się z błoną wewnętrzną mitochondriów i wybiórcze zakłócenie utleniania substratów i kompleksu dehydrogenaz łańcucha oddechowego; 5) zmniejszeniu syntezy oraz zwiększeniu utleniania kwasów tłuszczowych w wątrobie, mięśniach i tkance tłuszczowej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Przeciwwskazaniami do leczenia pochodnymi sulfonylomocznika są: 1) świeżo rozpoznana cukrzyca typu 1; 2) świeżo rozpoznana cukrzyca typu 2; 3) cukrzyca ciążowa; 4) cukrzyca typu 2 u pacjentów, u których dotychczasowe leczenie metforminą lub glitazonami było nieskuteczne; 5) duże zabiegi chirurgiczne. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Metformina wpływa ochronnie na układ krążenia, ponieważ: 1) wpływa korzystnie na profil lipidowy; 2) poprawia relaksację naczyń poprzez aktywację śródbłonkowej syntazy NO; 3) zmniejsza nadkrzepliwość, obniżając stężenia inhibitora aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1); 4) zwiększa nadkrzepliwość zmniejszając aktywność tkankowego aktywatora plazminogenu; 5) zmniejsza nadkrzepliwość, zwiększając agregację i adhezję płytek. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Proszę wybrać wszystkie prawidłowe odpowiedzi dotyczące budowy i farmakokinetyki metforminy: 1) metformina to dimetylobiguanid, w którym oba wodory przy azocie N1 są zastąpione przez grupy metylowe; 2) metformina w żołądku ulega całkowitej jonizacji i w tej formie nie może przenikać przez błonę śluzową żołądka; 3) metformina wchłania się częściowo po podaniu doustnym w dwunastnicy i początkowym odcinku jelita cienkiego; 4) metformina po przejściu do krwi ulega szybkiej dystrybucji do różnych narządów; 5) metformina nie wiąże się z białkami osocza i jest szybko wydalana z moczemprzez przesączanie kłębuszkowe i kanaliki. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Do ujawnienia się pełnego wpływu metforminy na wrażliwe na insulinę tkanki niezbędna jest w nich obecność insuliny, dlatego metformina nie wpływa bezpośrednio na czynność komórek beta, ale może poprawić wydzielanie insuliny poprzez ograniczenie glukotoksyczności i lipotoksyczności.
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Zaznacz leki, które osłabiają działanie pochodnych sulfonylomocznika u chorych na cukrzycę: 1) salicylany;  2) fenytoina;  3) dikumarol;  4) indometacyna;  5) tiazydy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Zaznacz leki, które nasilają działanie pochodnych sulfonylomocznika u chorych na cukrzycę: 1) sulfonamidy;   2) furosemid;   3) probenecid;   4) oksyfenbutazon;   5) diazoksyd. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz prawdziwe sformułowania dotyczące leczenia skojarzonego insuliną i lekami doustnymi: 1) wykorzystanie poprawy obwodowego działania insuliny w połączeniu z sulfonylomocznikami; 2) łagodne przejście z leczenia doustnego do monoterapii insuliną; 3) wykorzystanie poprawy obwodowego działania insuliny w połączeniu z metforminą; 4) wykorzystanie istniejących rezerw wydzielniczych komórki beta w połączeniu z metforminą i glinidami; 5) zmniejszenie przyrostu masy ciała. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz prawdziwy zestaw insulina - czas trwania działania: 1) aspart do 3godz.; regular do 8godz; ultralente do 16 godz.; 2) aspart do 4godz.; monotard do 20godz; ultralente do 24 godz.; 3) glulisina do 4godz.; regular do 10godz; monotard do 16 godz.; 4) detemir do 20godz.; regular do 8godz; mieszanka insulinowa 50/50 NPH-regular do 16 godz.; 5) lispro do 4 godz.; mieszanka analogowa NPH-aspart do 20godz.; monotard do 20godz. Prawidłowa odpowiedź to: a.1,2 b.2,4 c.1,4,5 d.2,3,5 e.1,3,4
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące analogów peptydu glukagonopodobnego 1 (GLP 1): 1) analogi GLP-1 zachowuja powinowactwo do receptora naturalnego GLP-1; 2) są bardziej stabilne in vivo i maja większą siłę działania od naturalnego GLP-1; 3) nie są rozkładane przez dipeptydylopeptydazę IV (DPP-IV); 4) są wolno wydalane z osocza, co zwiększa ich przydatność kliniczną; 5) przykładem analogu GLP-1 reagujacym z receptorem GLP-1 jest egzentyna 4 i vildagliptyna. Wybierz prawidłowe odpowiedzi. a.1,2,5 b.2,3,4 c.1,3,4 d.1,3,5 e.1,2,3
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące działania i stosowania pomp insulinowych (ciągły podskórny wlew insuliny - CPWI): 1) osobista pompa insulinowa (CPWI) może w najbardziej fizjologicznym rytmie naśladować wydzielanie insuliny; 2) częstsze występowanie hipoglikemii oraz większe ryzyko kwasicy niż u osób stosujących metodę intensywnej insulinoterapii (IIT); 3) mniejsza częstość wkłuć i brak występowania infekcji przy wkłuciach; 4) wskazaniami do stosowania CPWI jest m.in. niemożność opanowania zjawiska „brzasku”, praca zmianowa i częste podróże; 5) wskazaniami do stosowania CPWI jest m.in. chęć ukrycia cukrzycy, lęk pacjenta przed samokontrolą. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące peptydu glukagonopodobnego 1 (GLP 1). GLP 1: 1) jest hormonem inkretynowym zwiększającym wpływ glukozy na wydzielanie insuliny i hamującym wydzielanie glukagonu trzustkowego; 2) hamuje uczucie sytości; 3) zwiększa masę komórek β wysp trzustkowych; 4) wytwarzany jest w komórkach L dolnego odcinka jelita cienkiego; 5) charakteryzuje się długim okresem półtrwania (1-2 godz.). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -
• Tiazolidynodiony aktywując receptory PPARγ powodują: 1) stymulowanie mnożenia i dojrzewania preadipocytów w dojrzałe komórki tłuszczowe, głównie w tkance tłuszczowej podskórnej; 2) zwiększenie w tkance tłuszczowej ekspresji mitochondrialnych białek rozprzęgających; 3) zwiększenie wydzielania przez aktywowane komórki tłuszczowe adipokin; 4) w mięśniach szkieletowych transkrypcję genów zmniejszających glikemię; 5) hamowanie transportu powrotnego cholesterolu z komórek tkanek obwodowych do wątroby. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2007, Diabetologia
  0
  -