PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• U chorego z objawową bradykardią zatokową bez innych nieprawidłowości w EKG, najbardziej fizjologiczną będzie stymulacja w trybie:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U chorego ze świeżym zawałem serca ściany przedniej, leczonego trombolitycznie tkankowym aktywatorem plazminogenu wystąpił w drugiej dobie zawału dość silny ból zamostkowy, nasilający podczas głebokiego wdechu, bez tarcia osierdziowego podczas osłuchiwania serca. W EKG obecne uniesienie odcinka ST ok. 1.5-2 mm w odprowadzeniach I, II, III, aVL, aVF, V2-V6, ponadto obecna podwyższona temperatura ciała (37.8 st. C).
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  8 lat temu
• Rozkojarzenie przedsionkowo-komorowe może być obecne w przypadku: 1) częstoskurczu komorowego; 2) bloku przedsionkowo-komorowego III st.; 3) bradykardii zatokowej 36/min; 4) prawidłowej stymulacji VVI 80/min; 5) częstoskurczu przedsionkowo-komorowego (AVRT) 210/min, z udziałem utajonego szlaku dodatkowego lewostronnego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Który z poniższych leków charakteryzuje najniższy odsetek wywoływania nabytego zespołu długiego QT z częstoskurczami torsade de pointes?
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Kobieta l. 72 z przewlekłą niewydolnością nerek, w wywiadzie przebyty rok temu zawał serca, obecnie chora leczona sotalolem z powodu napadowego migotania przedsionków, aktualnie została przyjęta do szpitala z powodu kilkakrotnej utraty przytomności w ciągu ostatnich 24 godzin. W EKG stwierdzasz rytm zatokowy miarowy 49/min, PQ 210 ms, odstęp QT = 580 ms, patologiczne załamki Q w II, III, aVF. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzasz odstępstw od normy poza podwyższeniem poziomu mocznika i kreatyniny do 370 umol/l (w badaniu z przed miesiąca poziom kreatyniny wynosił 170 umol/l).
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wybierz prawidłowe stwierdzenie na temat tętna paradoksalnego (dziwacznego):
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wybierz czynniki mogące zwiększać ryzyko wystąpienia częstoskurczy typu torsade de pointes podczas przewlekłej terapii antyarytmicznymi lekami wydłużającymi odstęp QT: 1) jednoczesna terapia erytromycyną;    2) hipokaliemia;            3) hipomagnezemia;          4) niewydolność nerek; 5) płeć kobieca; 6) niewydolność serca; 7) wyjściowo wydłużony odstęp QT. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wybierz prawidłowe połączenia w pary pomiędzy chorobą i charakterystycznym dla niej tętnem: 1) tętno dziwaczne (pulsus paradoxus) - tamponada serca; 2) tętno bliźniacze - bigemina komorowa; 3) tętno naprzemienne (pulsus alternans) - zawansowana niewydolność serca; 4) tętno bliźniacze - blok przedsionkowo-komorowy 2:1; 5) tętno dziwaczne (pulsus paradoxus) - przewlekłe restrykcyjne zapalenie osierdzia; 6) tętno naprzemienne (pulsus alternans) - kardiomiopatia przerostowa zawężająca. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W czasie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej u pacjenta z nawracającym migotaniem komór w przebiegu zatrucia glikozydem naparstnicy należy podać 2 g siarczanu magnezu, gdyż hipomagnezemia zwiększa aktywność komórkowej ATP-azy Na+/K+:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Do typowych elementów obrazu klinicznego w guzie chromochłonnym nadnerczy należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Kobieta lat 32 w drugim trymestrze ciąży zgłosiła się do izby przyjęć z powodu nadciśnienia tętniczego. Dotychczas u chorej nie stwierdzano podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi. Podczas badania stwierdzasz ciśnienie 180/100 mmHg, co należy zrobić?
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U pacjentki w wieku 40 lat w czasie rutynowej kontroli lekarskiej przed dwoma tygodniami stwierdzono po raz pierwszy podwyższone ciśnienie tętnicze (162/96 mmHg). Pacjentka nie zgłasza żadnych dolegliwości. Wywiad rodzinny w kierunku nadciśnienia tętniczego dodatni (matka ma nadciśnienie). W czasie kolejnej wizyty stwierdzono CTK 156/92 mmHg, stężenie kreatyniny 88 µmol/l, mocznika 6,3 mmol/l, sodu 139 mmol/l, potasu 3,7 mmol/l, cholesterol całkowity 5,5 mmol/l, glukoza 5,9 mmol/l, morfologia krwi i badanie ogólne moczu w granicach normy. Zalecanym pierwszym badaniem diagnostycznym u tej chorej jest:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wybierz prawidłową odpowiedź:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  5 lat temu
• Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące zjawisk osłuchowych nad sercem u chorego z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu ostium secundum: 1) może być obecny szmer skurczowo-rozkurczowy związany z wyższym ciśnieniem w lewym przedsionku w obu fazach skurczu serca; 2) obecne jest paradoksalne (odwrócone) rozdwojenie drugiego tonu; 3) szmer w tej wadzie jest typu crescendo-decrescendo; 4) przeciek krwi przez ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej bezpośrednio nie wywołuje szmeru ze względu na małą różnicę ciśnień pomiędzy przedsionkami; 5) obecny jest szmer skurczowy, który jest najlepiej słyszalny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej po stronie lewej; 6) obecny jest szmer skurczowy najlepiej słyszalny w czwartej przestrzeni międzyżebrowej często promieniujący na prawą stronę mostka. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W czasie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej u pacjenta z nawracającym migotaniem komór lekiem antyarytmicznym pierwszego rzutu jest:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Niewydolność serca wikłająca OZW jest silnym czynnikiem rokowniczym zarówno w okresie wczesnym jak i w obserwacji odległej: 1) charakteryzuje się zastojem w krążeniu płucnym o różnym stopniu nasilenia oraz w ciężkiej postaci głęboką hipoperfuzją narządów (wstrząsem kardiogennym); 2) niewydolność serca wikłająca OZW zawsze towarzyszy hipotonia i wstrząs kardiogenny; 3) pogarsza rokowanie jedynie u chorych w przypadku dużego wzrostu stężenia biomarkerów, oraz utrzymującego się pomimo leczenia uniesienia odcinka ST (wyraz znacznego uszkodzenia LK); 4) jest wynikiem odpowiedzi strukturalnej, neurohormonalnej i komórkowej na niedokrwienie mięśnia sercowego, może wystąpić niezależnie od funkcji skurczowej lewej komory; 5) wczesna reperfuzja jest najlepszą metodą ograniczenia zawału i zaburzeń hemodynamicznych u pst z objawami wstrząsu kardiogennego w przebiegu OZW. 6) w przypadku wystąpienia wstrząsu kardiogennego reperfuzja jest przeciwwskazana, gdyż nagłe uwolnienie nagromadzonych metabolitów w niedokrwionym mięśniu może w znaczący sposób pogorszyć stan chorego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Angioplastyka torowana/ułatwiona ma na celu poprawę wyników inwazyjnego leczenia OZW. Pojęcie to dotyczy wykonywania pierwotnej angioplastyki w OZW:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U chorego z nawracającymi omdleniami o niewyjaśnionej przyczynie (pomimo szerokiej diagnostyki) i blokiem lewej odnogi pęczka Hisa należy: 1) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca AAI w przypadku stwierdzenia odstępu HV ≥100 ms; 2) wykonać badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca DDDR w przypadku stwierdzenia CSNRT (skorygowany czasu powrotu rytmu zatokowego) > 1000 ms; 3) nie ma wskazań do inwazyjnego badania elektrofizjologicznego; 4) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca VVI lub DDD w przypadku stwierdzenia odstępu HV ≥ 100 ms; 5) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne ale tylko w przypadku stwierdzenia istotnych nieprawidłowości w 24-godzinnym monitorowaniu EKG, np. pauz zatokowych powyżej 3500 ms lub bradykardii zatokowej 30/min w ciągu dnia w czasie czuwania. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Najistotniejszym elementem postępowania w przypadku arytmogennej dysplazji/kardiomiopatii prawej komory (ADPK/AKPK) jest ustalenie poprawnego rozpoznania, a po jego ustaleniu podjęcie decyzji o wszczepieniu kardiowertera - defibrylatora (ICD). Najwłaściwszym postępowaniem jest: 1) wszczepienie ICD u wszystkich chorych z podejrzeniem ADPK/AKPK z obecnością w 24 godzinnym monitorowaniu EKG komorowych zaburzeń rytmu o morfologii LBBB; 2) wszczepienie ICD u chorych, którzy przeżyli wystąpienie utrwalonego incydentu VT, po przebytym NZK; 3) wszczepienie ICD u osób z grup zwiększonego ryzyka oraz unikanie sportów ze współzawodnictwem, beta blokery i inhibitory konwertazy dla zmniejszenia niekorzystnej przebudowy mięśnia sercowego; 4) u chorych z niskim ryzykiem bez incydentów VT nie ma potrzeby unikania sportów, przeciwwskazane są jedynie beta blokery i inne leki mogące wywołać bradykardię; 5) wykonanie badań elektrofizjologicznych i ewentualnej ablacji ogniska arytmogennego, po której nie ma potrzeby wszczepiania ICD; 6) wszczepienie ICD w połączeniu z lekami antyarytmicznymi i ewentualną ablacją u chorych z częstymi wyładowaniami kardiowertera. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W wykonywanym spoczynkowym EKG względnie często stwierdza się małą progresję załamka R. Przyczyny nieprawidłowego narastania załamka R w odprowadzeniach przedsercowych mogą być związane z: 1) blokiem tylnej lub przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa; 2) niepełnym blokiem prawej odnogi pęczka Hisa; 3) nieprawidłowym umieszczeniem elektrod przedsercowych; 4) współistnieniem zawału serca ściany tylnej i prawej komory; 5) przebytym zawałem ściany przedniej; 6) przerostem prawej komory i dekstrokardią; 7) przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Arytmogenna dysplazja/kardiomiopatia prawej komory to warunkowana genetycznie kardiomiopatia, charakteryzująca się nieprawidłowościami prawej komory i zaburzeniami rytmu mogącymi być przyczyną nagłego zgonu sercowego. Jej rozpoznanie opieramy na: 1) obecności w EKG odwrócenia załamka T w V1-V3 przy braku RBBB; 2) obecności w EKG dodatnich załamków T w V1-V3 przy obecności RBBB oraz obecności licznych ekstrasystoli komorowych o morfologii LBBB; 3) charakterystycznym obrazie EKG: poszerzenie zespołu QRS > 110 ms w V1, V2 lub V3, obecność fali epsilon w odprowadzeniach V1-V3, które korelują z ciężkością choroby i indukowanymi badaniem elektrofizjologicznym częstoskurczami komorowymi; 4) jedynie na podstawie obrazu rezonansu magnetycznego wykonanego z użyciem gadolinu umożliwiającego lokalizowanie ognisk tkanki łącznej; 5) stwierdzeniu obecności tkanki tłuszczowej w mięśniu sercowym w badaniu MRI, której to obecność w mięśniu sercowym jest zawsze patologią; 6) wykazania w bioptatach mięśnia sercowego obecności włóknienia i nacieków tłuszczowych obok żyjących miocytów. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Przygotowanie pacjenta do zabiegu niekardiochirurgicznego z wywiadem chorób serca powinno obejmować: 1) ocenę kliniczną na podstawie szczegółowo zebranego wywiadu. Wyższe ryzyko powikłań związanych z chorobą wieńcową mają pacjenci po przebytym zawale w ciągu 6 miesięcy przed operacją, z obecnością patologicznego załamka Q w EKG, dodatnim testem wysiłkowym i obecnością bólu wieńcowego; 2) szczególnie wysokie ryzyko okołooperacyjne wykazują chorzy po pomostowaniu aortalno-wieńcowym w ciągu 5 lat przed interwencją chirurgiczną. Wymagają oni bezwzględnie (niezależnie od obecności dławicy) wykonania koronarografii; 3) wykonanie EKG wysiłkowego. Zmniejszona tolerancja wysiłku, występowanie zmian niedokrwiennych w EKG wiążą się ze wzrostem powikłań okołooperacyjnych; 4) zastosowanie (o ile nie ma przeciwwskazań) w okresie okołooperacyjnym beta-blokerów zmniejsza ryzyko wystąpienia dużych wewnątrzszpitalnych powikłań kardiologicznych. Stosowanie beta-blokerów zalecane jest u pacjentów z chorobą wieńcową po przebytym zawale, z typowymi dolegliwościami wieńcowymi i nietypowymi, ale z dodatnimi testami obciążeniowymi; u chorych z NT, > 65 r.ż, z cukrzycą, z hiperlipidemią; 5) beta-blokery należy stosować jedynie u chorych po przebytym zawale z ujemnymi testami obciążeniowymi. U pozostałych chorych należy bezwzględnie dokonać koronarograficznej oceny tętnic wieńcowych; wcześniejsze podanie tych leków może maskować obecność niestabilnej dławicy; 6) rewaskularyzacja wieńcowa w przypadku planowych zabiegów powinna być wykonana przynajmniej miesiąc przed zabiegiem. Wcześniejsze wykonywane zabiegu chirurgicznego <3 -4tyg. od implantacji stentu jest niebezpieczne z powodu wysokiego ryzyka krwawień (konieczność podawania leków przeciwpłytkowych). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wskazaniem do wykonania ablacji cieśni trójdzielnej są: 1) pierwszy w życiu napad typowego trzepotania przedsionków; 2) powtarzające się napady typowego trzepotania przedsionków; 3) typowe trzepotanie przedsionków u pacjenta z upośledzoną kurczliwością lewej komory; 4) typowe trzepotanie przedsionków prowadzące do tachykardiomiopatii. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Częstoskurcze komorowe u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego mają często kilka morfologii, dlatego zabieg ablacji częstoskurczu o jednej morfologii nie eliminuje konieczności dalszego leczenia farmakologicznego bądź implantacji ICD.
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Przyczyną wysięku osierdziowego może być: 1) zawał serca;      2) rak płuca;        3) mocznica;        4) reumatoidalne zapalenie stawów; 5) niedoczynność tarczycy; 6) stosowanie minoksydilu. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U ciężarnej pacjentki z częstoskurczem nadkomorowym, w celu przywrócenia rytmu zatokowego, można zastosować: 1) zabiegi zwiększające napięcie nerwu błędnego;    2) adenozynę;                3) werapamil;              4) propafenon; 5) kardiowersję elektryczną. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Do wyczynowego uprawiania sportu nie stanowi przeciwwskazania:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U kobiet z wszczepionymi mechanicznymi zastawkami serca w czasie ciąży należy kontynuować leczenie przeciwzakrzepowe. Zazwyczaj w drugim i trzecim trymestrze ciąży stosuje się leczenie antagonistą wit. K. W pierwszym trymestrze ciąży należy zalecić:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• 65-letniego pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca, frakcją wyrzutową lewej komory < 30%, niewydolnością serca w klasie NYHA III, blokiem lewej odnogi pęczka Hisa i blokiem przedsionkowo komorowym I stopnia, po wykonanej koronarografii, w której nie stwierdzono zmian podlegających leczeniu inwazyjnemu należy zakwalifikować do:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Mężczyzna lat 65, przygotowywany do zabiegu operacyjnego wymiany stawu biodrowego, z bezobjawowymi zaburzeniami rytmu serca pod postacią licznej ekstrasystolii komorowej, par komorowych i nieutrwalonego częstoskurczu komorowego w badaniu Holtera, bez cech organicznej choroby serca (w badaniu echokardiograficznym, elektrokardiograficznej próbie wysiłkowej), przewlekle stosujący beta-bloker. Wnioski z Twojej konsultacji:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  6 lat temu