PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Wybierz prawidłowe połączenia w pary pomiędzy chorobą i charakterystycznym dla niej tętnem: 1) tętno dziwaczne (pulsus paradoxus) - tamponada serca; 2) tętno bliźniacze - bigemina komorowa; 3) tętno naprzemienne (pulsus alternans) - zawansowana niewydolność serca; 4) tętno bliźniacze - blok przedsionkowo-komorowy 2:1; 5) tętno dziwaczne (pulsus paradoxus) - przewlekłe restrykcyjne zapalenie osierdzia; 6) tętno naprzemienne (pulsus alternans) - kardiomiopatia przerostowa zawężająca. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W czasie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej u pacjenta z nawracającym migotaniem komór w przebiegu zatrucia glikozydem naparstnicy należy podać 2 g siarczanu magnezu, gdyż hipomagnezemia zwiększa aktywność komórkowej ATP-azy Na+/K+:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Do typowych elementów obrazu klinicznego w guzie chromochłonnym nadnerczy należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Kobieta lat 32 w drugim trymestrze ciąży zgłosiła się do izby przyjęć z powodu nadciśnienia tętniczego. Dotychczas u chorej nie stwierdzano podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi. Podczas badania stwierdzasz ciśnienie 180/100 mmHg, co należy zrobić?
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U pacjentki w wieku 40 lat w czasie rutynowej kontroli lekarskiej przed dwoma tygodniami stwierdzono po raz pierwszy podwyższone ciśnienie tętnicze (162/96 mmHg). Pacjentka nie zgłasza żadnych dolegliwości. Wywiad rodzinny w kierunku nadciśnienia tętniczego dodatni (matka ma nadciśnienie). W czasie kolejnej wizyty stwierdzono CTK 156/92 mmHg, stężenie kreatyniny 88 µmol/l, mocznika 6,3 mmol/l, sodu 139 mmol/l, potasu 3,7 mmol/l, cholesterol całkowity 5,5 mmol/l, glukoza 5,9 mmol/l, morfologia krwi i badanie ogólne moczu w granicach normy. Zalecanym pierwszym badaniem diagnostycznym u tej chorej jest:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wybierz prawidłową odpowiedź:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  4 lata temu
• Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące zjawisk osłuchowych nad sercem u chorego z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu ostium secundum: 1) może być obecny szmer skurczowo-rozkurczowy związany z wyższym ciśnieniem w lewym przedsionku w obu fazach skurczu serca; 2) obecne jest paradoksalne (odwrócone) rozdwojenie drugiego tonu; 3) szmer w tej wadzie jest typu crescendo-decrescendo; 4) przeciek krwi przez ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej bezpośrednio nie wywołuje szmeru ze względu na małą różnicę ciśnień pomiędzy przedsionkami; 5) obecny jest szmer skurczowy, który jest najlepiej słyszalny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej po stronie lewej; 6) obecny jest szmer skurczowy najlepiej słyszalny w czwartej przestrzeni międzyżebrowej często promieniujący na prawą stronę mostka. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W czasie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej u pacjenta z nawracającym migotaniem komór lekiem antyarytmicznym pierwszego rzutu jest:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U chorego z nawracającymi omdleniami o niewyjaśnionej przyczynie (pomimo szerokiej diagnostyki) i blokiem lewej odnogi pęczka Hisa należy: 1) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca AAI w przypadku stwierdzenia odstępu HV ≥100 ms; 2) wykonać badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca DDDR w przypadku stwierdzenia CSNRT (skorygowany czasu powrotu rytmu zatokowego) > 1000 ms; 3) nie ma wskazań do inwazyjnego badania elektrofizjologicznego; 4) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne i wszczepić rozrusznik serca VVI lub DDD w przypadku stwierdzenia odstępu HV ≥ 100 ms; 5) wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne ale tylko w przypadku stwierdzenia istotnych nieprawidłowości w 24-godzinnym monitorowaniu EKG, np. pauz zatokowych powyżej 3500 ms lub bradykardii zatokowej 30/min w ciągu dnia w czasie czuwania. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Niewydolność serca wikłająca OZW jest silnym czynnikiem rokowniczym zarówno w okresie wczesnym jak i w obserwacji odległej: 1) charakteryzuje się zastojem w krążeniu płucnym o różnym stopniu nasilenia oraz w ciężkiej postaci głęboką hipoperfuzją narządów (wstrząsem kardiogennym); 2) niewydolność serca wikłająca OZW zawsze towarzyszy hipotonia i wstrząs kardiogenny; 3) pogarsza rokowanie jedynie u chorych w przypadku dużego wzrostu stężenia biomarkerów, oraz utrzymującego się pomimo leczenia uniesienia odcinka ST (wyraz znacznego uszkodzenia LK); 4) jest wynikiem odpowiedzi strukturalnej, neurohormonalnej i komórkowej na niedokrwienie mięśnia sercowego, może wystąpić niezależnie od funkcji skurczowej lewej komory; 5) wczesna reperfuzja jest najlepszą metodą ograniczenia zawału i zaburzeń hemodynamicznych u pst z objawami wstrząsu kardiogennego w przebiegu OZW. 6) w przypadku wystąpienia wstrząsu kardiogennego reperfuzja jest przeciwwskazana, gdyż nagłe uwolnienie nagromadzonych metabolitów w niedokrwionym mięśniu może w znaczący sposób pogorszyć stan chorego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Angioplastyka torowana/ułatwiona ma na celu poprawę wyników inwazyjnego leczenia OZW. Pojęcie to dotyczy wykonywania pierwotnej angioplastyki w OZW:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Arytmogenna dysplazja/kardiomiopatia prawej komory to warunkowana genetycznie kardiomiopatia, charakteryzująca się nieprawidłowościami prawej komory i zaburzeniami rytmu mogącymi być przyczyną nagłego zgonu sercowego. Jej rozpoznanie opieramy na: 1) obecności w EKG odwrócenia załamka T w V1-V3 przy braku RBBB; 2) obecności w EKG dodatnich załamków T w V1-V3 przy obecności RBBB oraz obecności licznych ekstrasystoli komorowych o morfologii LBBB; 3) charakterystycznym obrazie EKG: poszerzenie zespołu QRS > 110 ms w V1, V2 lub V3, obecność fali epsilon w odprowadzeniach V1-V3, które korelują z ciężkością choroby i indukowanymi badaniem elektrofizjologicznym częstoskurczami komorowymi; 4) jedynie na podstawie obrazu rezonansu magnetycznego wykonanego z użyciem gadolinu umożliwiającego lokalizowanie ognisk tkanki łącznej; 5) stwierdzeniu obecności tkanki tłuszczowej w mięśniu sercowym w badaniu MRI, której to obecność w mięśniu sercowym jest zawsze patologią; 6) wykazania w bioptatach mięśnia sercowego obecności włóknienia i nacieków tłuszczowych obok żyjących miocytów. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Najistotniejszym elementem postępowania w przypadku arytmogennej dysplazji/kardiomiopatii prawej komory (ADPK/AKPK) jest ustalenie poprawnego rozpoznania, a po jego ustaleniu podjęcie decyzji o wszczepieniu kardiowertera - defibrylatora (ICD). Najwłaściwszym postępowaniem jest: 1) wszczepienie ICD u wszystkich chorych z podejrzeniem ADPK/AKPK z obecnością w 24 godzinnym monitorowaniu EKG komorowych zaburzeń rytmu o morfologii LBBB; 2) wszczepienie ICD u chorych, którzy przeżyli wystąpienie utrwalonego incydentu VT, po przebytym NZK; 3) wszczepienie ICD u osób z grup zwiększonego ryzyka oraz unikanie sportów ze współzawodnictwem, beta blokery i inhibitory konwertazy dla zmniejszenia niekorzystnej przebudowy mięśnia sercowego; 4) u chorych z niskim ryzykiem bez incydentów VT nie ma potrzeby unikania sportów, przeciwwskazane są jedynie beta blokery i inne leki mogące wywołać bradykardię; 5) wykonanie badań elektrofizjologicznych i ewentualnej ablacji ogniska arytmogennego, po której nie ma potrzeby wszczepiania ICD; 6) wszczepienie ICD w połączeniu z lekami antyarytmicznymi i ewentualną ablacją u chorych z częstymi wyładowaniami kardiowertera. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• W wykonywanym spoczynkowym EKG względnie często stwierdza się małą progresję załamka R. Przyczyny nieprawidłowego narastania załamka R w odprowadzeniach przedsercowych mogą być związane z: 1) blokiem tylnej lub przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa; 2) niepełnym blokiem prawej odnogi pęczka Hisa; 3) nieprawidłowym umieszczeniem elektrod przedsercowych; 4) współistnieniem zawału serca ściany tylnej i prawej komory; 5) przebytym zawałem ściany przedniej; 6) przerostem prawej komory i dekstrokardią; 7) przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Przygotowanie pacjenta do zabiegu niekardiochirurgicznego z wywiadem chorób serca powinno obejmować: 1) ocenę kliniczną na podstawie szczegółowo zebranego wywiadu. Wyższe ryzyko powikłań związanych z chorobą wieńcową mają pacjenci po przebytym zawale w ciągu 6 miesięcy przed operacją, z obecnością patologicznego załamka Q w EKG, dodatnim testem wysiłkowym i obecnością bólu wieńcowego; 2) szczególnie wysokie ryzyko okołooperacyjne wykazują chorzy po pomostowaniu aortalno-wieńcowym w ciągu 5 lat przed interwencją chirurgiczną. Wymagają oni bezwzględnie (niezależnie od obecności dławicy) wykonania koronarografii; 3) wykonanie EKG wysiłkowego. Zmniejszona tolerancja wysiłku, występowanie zmian niedokrwiennych w EKG wiążą się ze wzrostem powikłań okołooperacyjnych; 4) zastosowanie (o ile nie ma przeciwwskazań) w okresie okołooperacyjnym beta-blokerów zmniejsza ryzyko wystąpienia dużych wewnątrzszpitalnych powikłań kardiologicznych. Stosowanie beta-blokerów zalecane jest u pacjentów z chorobą wieńcową po przebytym zawale, z typowymi dolegliwościami wieńcowymi i nietypowymi, ale z dodatnimi testami obciążeniowymi; u chorych z NT, > 65 r.ż, z cukrzycą, z hiperlipidemią; 5) beta-blokery należy stosować jedynie u chorych po przebytym zawale z ujemnymi testami obciążeniowymi. U pozostałych chorych należy bezwzględnie dokonać koronarograficznej oceny tętnic wieńcowych; wcześniejsze podanie tych leków może maskować obecność niestabilnej dławicy; 6) rewaskularyzacja wieńcowa w przypadku planowych zabiegów powinna być wykonana przynajmniej miesiąc przed zabiegiem. Wcześniejsze wykonywane zabiegu chirurgicznego <3 -4tyg. od implantacji stentu jest niebezpieczne z powodu wysokiego ryzyka krwawień (konieczność podawania leków przeciwpłytkowych). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Wskazaniem do wykonania ablacji cieśni trójdzielnej są: 1) pierwszy w życiu napad typowego trzepotania przedsionków; 2) powtarzające się napady typowego trzepotania przedsionków; 3) typowe trzepotanie przedsionków u pacjenta z upośledzoną kurczliwością lewej komory; 4) typowe trzepotanie przedsionków prowadzące do tachykardiomiopatii. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Częstoskurcze komorowe u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego mają często kilka morfologii, dlatego zabieg ablacji częstoskurczu o jednej morfologii nie eliminuje konieczności dalszego leczenia farmakologicznego bądź implantacji ICD.
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U ciężarnej pacjentki z częstoskurczem nadkomorowym, w celu przywrócenia rytmu zatokowego, można zastosować: 1) zabiegi zwiększające napięcie nerwu błędnego;    2) adenozynę;                3) werapamil;              4) propafenon; 5) kardiowersję elektryczną. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Przyczyną wysięku osierdziowego może być: 1) zawał serca;      2) rak płuca;        3) mocznica;        4) reumatoidalne zapalenie stawów; 5) niedoczynność tarczycy; 6) stosowanie minoksydilu. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Do wyczynowego uprawiania sportu nie stanowi przeciwwskazania:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U kobiet z wszczepionymi mechanicznymi zastawkami serca w czasie ciąży należy kontynuować leczenie przeciwzakrzepowe. Zazwyczaj w drugim i trzecim trymestrze ciąży stosuje się leczenie antagonistą wit. K. W pierwszym trymestrze ciąży należy zalecić:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• 65-letniego pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca, frakcją wyrzutową lewej komory < 30%, niewydolnością serca w klasie NYHA III, blokiem lewej odnogi pęczka Hisa i blokiem przedsionkowo komorowym I stopnia, po wykonanej koronarografii, w której nie stwierdzono zmian podlegających leczeniu inwazyjnemu należy zakwalifikować do:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Które stwierdzenia dotyczące inwazyjnego badania elektrofizjologicznego są prawdziwe? 1) jest wskazane u pacjentów po przebytym zawale serca z objawami sugerującymi komorowe zaburzenia rytmu; 2) jest użyteczne u pacjentów z chorobą niedokrwienna serca w diagnostyce częstoskurczów z szerokimi zespołami QRS o nieznanej etiologii; 3) ma niewielkie znaczenie dla oceny komorowych zaburzeń rytmu u pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową; 4) jest bardzo przydatne w ocenie ryzyka zgonu u pacjentów z zespołem wydłużonego QT. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Mężczyzna lat 65, przygotowywany do zabiegu operacyjnego wymiany stawu biodrowego, z bezobjawowymi zaburzeniami rytmu serca pod postacią licznej ekstrasystolii komorowej, par komorowych i nieutrwalonego częstoskurczu komorowego w badaniu Holtera, bez cech organicznej choroby serca (w badaniu echokardiograficznym, elektrokardiograficznej próbie wysiłkowej), przewlekle stosujący beta-bloker. Wnioski z Twojej konsultacji:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  5 lat temu
• W trakcie badania echokardiograficznego wykonanego z powodu stwierdzenia szmeru skurczowego u bezobjawowego chorego, stwierdzono dwupłatkową zastawkę aortalną z maksymalnym gradientem skurczowym 30 mmHg i łagodną niedomykalnością. Poza tym - bez odchyleń od normy. Zalecenia powinny obejmować: 1) zakaz wyczynowego uprawiania sportu; 2) skierowanie na zabieg operacyjny; 3) profilaktykę infekcyjnego zapalenia wsierdzia; 4) wykonanie wielorzędowej TK dla oceny aorty piersiowej; 5) zakaz wykonywania ciężkich wysiłków fizycznych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  2
  6 lat temu
• U 41-letniego mężczyzny wykonano badanie RTG klatki piersiowej, które wykazało poszerzenie pnia płucnego, cechy wzmożonego przepływu płucnego, zaznaczone poszerzenie lewego przedsionka, prawidłową lewą komorę. Prawa komora nieco poszerzona. Przezklatkowe badanie echokardiograficzne jest mało czytelne, ale potwierdziło poszerzenie prawej komory. Badanie EKG - rzm 78/min, lewogram patologiczny, PR - 23 ms, rSr’ w V1. Całość przemawia za:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Dorośli po całkowitej korekcji tetralogii Fallota w dzieciństwie z bardzo dobrym wynikiem bezpośrednim:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• U 35-letniego chory obserwowanego z powodu skorygowanego wrodzonego przełożenia pni tętniczych (ccTGA), nierestrykcyjnym ubytkiem przegrody międzykomorowej, zastawkowym i podzastawkowym zwężeniem drogi odpływu prawej komory i niedomykalnością zastawki systemowej umiarkowanego stopnia, w klasie NYHA II wystąpił objawowy blok całkowity. Postępowanie polega na:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Operacja metodą Senninga: 1) to zabieg paliatywny wykonany w celu zmniejszenia następstw sinicy chorych z zespołem Fallota; 2) korekcja fizjologiczna na poziomie przedsionków, która poprawia wydolność fizyczną i wydłuża życie chorych z pierwotnym nadciśnieniem płucnym; 3) może prowadzić po latach do nadkomorowych zaburzeń rytmu; 4) wskazany u chorych z przełożeniem pni tętniczych i odpływowym ubytkiem przegrody międzykomorowej; 5) wykonywana u chorych z przełożeniem pni tętniczych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -
• Tętniak przegrody międzyprzedsionkowej z zachowaną ciągłością u osoby bez objawów, przypadkowo stwierdzony w badaniu echo:
  PES, Jesień 2006, Kardiologia
  0
  -