PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Badanie genetyczne w kierunku mutacji genu RET należy wykonać:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Zespół dziedzicznego raka jelita grubego bez polipowatości jest związany z: 1) mutacją genów naprawy (MLH1, MSH2 lub MSH6); 2) mutacją genu APC; 3) mutacją genu K-RAS; 4) wyższym ryzykiem zachorowania na raka endometrium; 5) wyższym ryzykiem zachorowania na raka trzustki. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Receptor dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR): 1) ulega dimeryzacji z innymi receptorami rodziny EGFR pod wpływem związania z ligandem; 2) jest celem molekularnym sorafenibu; 3) jest celem molekularnym erlotynibu; 4) jest celem molekularnym bewacyzumabu; 5) jest celem molekularnym cetuksymabu. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Bewacyzumab jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 67-letniego mężczyzny na podstawie ezofagoskopii wykryto naciek nowotworowy długości około 2 cm, rozpoczynający się w miejscu oddalonym o 20 cm od siekaczy. W KT klatki piersiowej z kontrastem i.v. stwierdzono prawidłowy zarys przełyku i nieobecność powiększenia okolicznych węzłów chłonnych oraz zmian w miąższu płuc, natomiast uwidoczniono w śródpiersiu powietrze. Wywiad ujawnił, że chory skarży się na bóle zamostkowe nasilające się podczas kaszlu, ma dreszcze i gorączkuje do 39°C. Na podstawie powyższego opisu wstępne rozpoznanie i optymalne postępowanie obejmuje:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Po podaniu 3 cykli chemioterapii neoadiuwanowej wg schematu ECF (epirubicyna + cisplatyna + fluorouracyl), choremu na raka zlokalizowanego w trzonie żołądka (T3N1M0) należy zaproponować: 1) całkowite wycięcie żołądka z limfadenektomią D2, gdy (na podstawie KT) utrzymuje się cecha M0; 2) całkowite wycięcie żołądka z limfadenektomią D2+, gdy (na podstawie KT) utrzymuje się cecha M0; 3) w przypadku stabilizacji (SD na podstawie KT) kontynuację chemioterapii wg tego samego schematu do momentu uzyskania najlepszej odpowiedzi klinicznej i dopiero wtedy przeprowadzenie operacji; 4) w przypadku SD (na podstawie KT) zmianę chemioterapii na schemat DCF (docetaksel + cisplatyna + fluorouracyl), podanie 3 cykli i ponowną ocenę oraz ewentualnie operację; 5) w przypadku uzyskania całkowitej regresji (CR na podstawie KT) uzupełniającą teleradioterapię na obszar pierwotnie zajęty przez nowotwór. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Spośród chorych o opisanej charakterystyce (stan sprawności wg ECOG, skala Child-Pugh - C-P, barcelońska klasyfikacja klinicznego zaawansowania - BCLC) z rozpoznaniem zaawansowanego i nieresekcyjnego raka wątrobowo-komórkowego do leczenia pierwszej linii za pomocą sorafenibu kwalifikuje się sytuacja:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• 63-letni mężczyzna, nadużywający alkoholu od kilkunastu lat, zgłosił się z powodu postępującego chudnięcia (> 10% masy ciała w ciągu ½ roku) i bólu w nadbrzuszu (zwłaszcza po posiłku) z promieniowaniem do pleców. W wykonanym USG jamy brzusznej stwierdzono powiększenie trzustki z poszerzeniem przewodu Wirsunga do 5 mm, nieliczne mikrozwapnienia w całej trzustce, a w głowie jednokomorową zmianę torbielowatą wielkości 32 mm. Wyniki dodatkowych badań były następujące: CA19-9 - 80 U/ml, płyn ze zmiany torbielowatej - w cytologii nieliczne komórki pochodzenia nabłonkowego bez cech atypii i niska lepkość, CEA - 70 ng/ml, aktywności amylazy i lipazy znacznie podwyższone. Na podstawie obrazu klinicznego oraz wyników badań z dużym prawdopodobieństwem można rozpoznać:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• 51-letnia chora z rozsianym rakiem trzustki została przyjęta do oddziału onkologicznego w celu podania kolejnego cyklu chemioterapii. W badaniu przedmiotowym stwierdzono tachypnoe 26/min., tachykardię 124/min. i obecność tętna dziwacznego (pulsus paradoxus), ale nie wykryto nieprawidłowości osłuchując serce oraz płuca. W wykonanym EKG uwidoczniono zespół RSI rQIII i ujemne załamki T w III, V1, V2, bez innych odchyleń. W tej sytuacji należy podejrzewać:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• 65-letni, wieloletni palacz papierosów, z rakiem jelita grubego, po resekcji przedniej odbytnicy i adiuwantowej chemioradioterapii 2 lata wcześniej, został przyjęty do szpitala z powodu znacznego nasilenia duszności wysiłkowej i kaszlu o typie mieszanym (wilgotny + suchy). W RTG klatki piersiowej stwierdzono obniżenie i poziome ustawienie przepony oraz guz płuca lewego o średnicy 3 cm. Wykonano także spirometrię, gazometrię tętniczą i KT klatki piersiowej i jamy brzusznej. Na podstawie wyników tych badań onkolog zadecydował, że chory nadaje się to lobektomii lewostronnej, ponieważ: FEV1 po inhalacji β2-mimetykiem = 50% wn., pO2= 60 mm Hg, pCO2 = 52 mm Hg, HCO3- = 24 mm Hg i w KT jest tylko 1 guzek w dolnym płacie płuca lewego o wymiarach 3x5 cm oraz nieliczne ogniska rozedmy środka zrazika. Właściwym postępowaniem jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U chorej na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B w IV stopniu zaawansowania wg Ann Arbor, która otrzymywała chemioterapię wg schematu R-CHOP (rituksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon), w czasie kontrolnej wizyty w 7 dniu cyklu stwierdzono w badaniach biochemicznych krwi: stężenie kwasu moczowego 10 mg/dl, stężenie fosforanów 2,2 mmol/l, stężenie wapnia całkowitego 1,7 mmol/l. Należy w tej sytuacji podejrzewać:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U chorego na rozsianego raka wpustu żołądka podano w ramach badania klinicznego chemioterapię złożoną z bewacyzumabu, irynotekanu i cisplatyny. Po tygodniu z powodu biegunki chory otrzymał od lekarza POZ amoksycylinę z kwasem klawulanowym, którą przyjmował w domu. W kilka dni później chory zgłosił się do oddziału onkologicznego z powodu bólów brzucha, gorączki do 38°C, wodnistej biegunki z domieszką krwi (10 stolców na dobę). Należy podejrzewać:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Chora na raka trzustki jest leczona insuliną z powodu cukrzycy. Na podstawie którego z przedstawionych poniżej kryteriów można uznać, że wyrównanie cukrzycy jest właściwe:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Spośród wymienionych białek w niedrobnokomórkowym raku płuca najczęściej nadekspresja dotyczy:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Skojarzone leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca, polegające na zastosowaniu jednoczasowej radiochemioterapii w stosunku do leczenia sekwencyjnego wiąże się ze znamiennie wyższym ryzykiem powikłań pod postacią: 1) kardiotoksyczności;        2) pneumotoksyczności;       . 3) zapalenia przełyku; 4) mielotoksyczności; 5) uszkodzenia rdzenia kręgowego Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Chory z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu (przerzuty w obu płucach i wątrobie), wyjściowo w dobrym stanie ogólnym (WHO 1), bez ubytku masy ciała, bez obciążeń internistycznych, z dusznością wysiłkową, otrzymał 4 cykle chemioterapii paliatywnej z cisplatyną i winorelbiną. Uzyskano poprawę stanu ogólnego (WHO 0) i ustąpienie duszności. Odpowiedź obiektywna na podstawie tomografii komputerowej spełniała kryteria odpowiedzi częściowej. Dalsza taktyka postępowania obejmuje:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  1
  5 lat temu
• Gefitynib może być stosowany w takich samych sytuacjach klinicznych w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca jak erlotynib, ponieważ oba leki należą do grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej.
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Badania immunohistochemiczne stosowane w diagnostyce różnicowej złośliwego międzybłoniaka opłucnej obejmują ocenę ekspresji następujących antygenów:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Wskazaniem do stosowania erlotynibu u chorych na raka trzustki jest: 1) potwierdzenie progresji po leczeniu gemcytabiną; 2) wykazanie przeciwwskazań do leczenia gemcytabiną; 3) istnienie nadwrażliwości na gemcytabinę; 4) rozpoznanie niskozróżnicowanego raka neuroendokrynnego o wysokiej frakcji proliferacyjnej; 5) rozpoznanie raka neuroendokrynnego wykazującego ekspresję receptora dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Spośród wymienionych antagonistów receptora serotoninowego (5HT3) największą aktywność w zapobieganiu nudnościom i wymiotom typu późnego wykazuje:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 36-letniej chorej na raka piersi (pT1pN1M0) po zakończeniu pooperacyjnej chemioterapii uzupełniającej (4 cykle AC), która przestała miesiączkować podczas leczenia, rozpoczęto hormonoterapię tamoksyfenem. Po 12 miesiącach leczenia chora zgłosiła wybitnie nasilone uderzenia gorąca i rozważała przerwanie przyjmowania tamoksyfenu. W opisanej sytuacji postępowanie może polegać na: 1) zastosowaniu fluoksetyny; 2) zastosowaniu paroksetyny; 3) zastosowaniu wenlafaksyny; 4) odstawieniu tamoksyfenu i rozpoczęciu podawania inhibitorów aromatazy; 5) kontroli czynności hormonalnej jajników i w razie potwierdzenia jej wygaśnięcia (menopauza) rozpoczęcie hormonoterapii inhibitorami aromatazy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 27-letniej chorej w 13 tygodniu ciąży rozpoznano raka piersi w I stopniu zaawansowania klinicznego (T1N0M0), który potwierdzono badaniem cytologicznym. Chora zdecydowała się na kontynuację ciąży. Właściwym postępowaniem jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Przed rozpoczęciem leczenia bewacyzumabem chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym celowe jest: 1) ustalenie rozpoznania histologicznego z określeniem typu histologicznego guza; 2) ustalenie stanu EGFR; 3) wykluczenie przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego; 4) oznaczenie fosforylowanej postaci receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (pVEGFR-2); 5) oznaczenie ekspresji receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (VEGFR-2). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 37-letniego chorego na nienasieniaka jądra w stopniu zaawansowania III (T2N2M1) z dwoma przerzutami w płucu prawym (płat dolny), z AFP = 750 jm i beta-HCG = 1748 jm, z cukrzycą typu I i astmą oskrzelową, po zabiegu orchidektomii w ramach leczenia uzupełniającego zastosowano 4 cykle chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd, bleomycyna). Uzyskano normalizację markerów po 3 cyklach leczenia, zmniejszenie węzłów chłonnych zaootrzewnowych do 2,0 cm i zmniejszenie przerzutów w płucach o 80%. Po chemioterapii wystąpiły objawy polineuropatii w stopniu III. Przeprowadzono limfadenektomię zaotrzewnową, a badanie histologiczne usuniętych węzłów wykazało obecność łagodnego potworniaka w jednym węźle i zmiany martwicze w pozostałych. Uzasadnione jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Do powikłań chemioterapii chorych na nowotwory jądra zaliczamy: 1) oligospermię i azoospermię u około 50% chorych po 2 latach; 2) oligospermię i azoospermię u około 80% chorych po 2 latach; 3) zaburzenia rozwojowe płodów poczętych po leczeniu; 4) nadciśnienie tętnicze i choroby układu krążenia; 5) zachorowania na inne nowotwory (zwłaszcza białaczki). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• Sorafenib został dopuszczony do leczenia chorych na raka nerki w IV stopniu zaawansowania. Warunkiem leczenia tym preparatem jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 64-letniego chorego z rozpoznaniem raka pęcherza moczowego (cT2aN0M0) o wysokiej złośliwości (G3) z naciekiem wielkości 2,0 cm na tylnej ścianie pęcherza w cystoskopii, prawidłowym postępowaniem jest:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  1
  5 lat temu
• W dopęcherzowym leczeniu raka pęcherza moczowegonie ma zastosowania:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -
• U 54-letniej chorej z przerzutami raka jelita grubego w kościach i wątrobie, leczonej paliatywnie irynotekanem w skojarzeniu z fluorouracylem, w szóstym dniu 5. cyklu chemioterapii wystąpiła biegunka (6 luźnych stolców na dobę bez krwi i śluzu) z towarzyszącym wzrostem ciepłoty ciała do 39,3 C. Stan ogólny i stan sprawności chorej był dobry. W kontrolnej morfologii krwi stwierdzono neutropenię 0,4 G/dl. Prawidłowe postępowanie powinno obejmować:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  1
  6 lat temu
• Wzrastający poziom PSA w czasie leczenia hormonalnego u chorych na raka gruczołu krokowego bez dolegliwości powinien być przyczyną: 1) zastosowania chemioterapii z docetakselem; 2) zastosowania kwasu zoledronowego; 3) zastosowania strontu-89; 4) dalszej obserwacji; 5) zastosowania innego leczenia hormonalnego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2008, Onkologia kliniczna
  0
  -