PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Początek działania po ok. 15 minutach, szczyt działania po 1-2 godzinach i czas trwania działania do 4 godzin to opis działania insuliny o typie:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Wyniki części obserwacyjnej badania UKPDS, trwającej w latach 1997-2007, wskazują, że jeden rodzaj farmakoterapii przeciwcukrzycowej tak trwale obniża ryzyko wystąpienia zawału serca, że utrzymuje się ono na niższym poziomie także po zaprzestaniu przyjmowania tego leku. Którego leku dotyczy ta obserwacja?
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Wskaż zdanie fałszywe dotyczące hiperglikemii w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 48-letni mężczyzna, z cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym, kierowca zawodowy, palacz papierosów, zgłosił się do poradni diabetologicznej z powodu dekompensacji cukrzycy. Wywiad: Cukrzycę rozpoznano przed 6-ma laty. Nadciśnienie tętnicze od 8 lat. Od 2-ch miesięcy pacjent zgłasza suchość jamy ustnej, utratę masy ciała o ok.2 kg, nykturię. Ponadto uczucie ucisku w okolicy zamostkowej w trakcie pracy na działce, ustępujące po odpoczynku, suchy męczący kaszel nasilający się w godzinach porannych. Pali 20 papierosów/dobę od kilkunastu lat. Schemat aktualnie stosowanej terapii: Gliklazyd MR 120mg rano, Metformina 850 mg wieczorem, Remipril 10mg rano, Amlodypina 10mg wieczorem. Badanie przedmiotowe: wzrost 180 cm, BMI 30 kg/m2, RR 150/100 mmHg, masa ciała 96kg. Badania dodatkowe: Lipidogram: cholesterol całkowity 240mg%. Triglicerydy 250mg%, LDL 145mg%, HDL 38mg%, Kreatynina 1,1mg%, HbA1c 8,5 mg%, AST-44 IU/L, ALT-65 IU/L, Mocz bez zmian. Dno oka: zmiany nadciśnieniowe II stopnia. EKG: Rytm zatokowy 90/min, normogram, poj. pobudzenia dodatkowe nadkomorowe, płaskie załamki T w I, AVL, poziome obniżenia ST o 1mm w V4-V6. Dobowe profile glikemii w samokontroli: na czczo 162mg%, 2 godz. po śniadaniu 243mg%, 2 godz. po obiedzie 220 mg%, 2 godz. po kolacji 250mg%. Zaproponuj dalsze postępowanie lekarskie:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 39-letnia nauczycielka z cukrzycą typu 2, w 8 tygodniu 3-ciej ciąży skiero-wana została do poradni diabetologicznej przez prowadzącego lekarz położnika w celu oceny stopnia wyrównania cukrzycy oraz ewentualnej modyfikacji leczenia. Wywiad: Cukrzyca typu 2 rozpoznana przed 4-ma laty w trakcie badań okresowych. W tym okresie występowały objawy wzmożonego pragnienia, utrata masy ciała o około 3 kg. Pacjentka rodziła 2 x, ostatni poród przed 9 laty. Masa urodzeniowa dziecka 4300 g. Dzieci zdrowe. Wywiad rodzinny: cukrzyca typu 2 u matki oraz starszej siostry. Dotychczasowe leczenie: Glimepiryd 1 x 2 mg rano, Metformina 3 x 500 mg. Badanie przedmiotowe: wzrost 165cm, waga 75 kg, BMI 27kg/m2, RR 130/70. Badania dodatkowe: HbA1c 6,3%, glukoza na czczo 105 mg%, 2 godziny po śniadaniu 140 mg%, 2 godziny po obiedzie 145 mg%, 2 godz. po kolacji 130mg%. Kreatynina 0,7mg%, badanie ogólne moczu prawidłowe. Lipidogram: cholesterol całkowity 210mg%, Triglicerydy 170 mg%, LDL 115mg%, HDL 52 mg%. Dno oka bez zmian cukrzycowych. Zgodnie z zaleceniami klinicznymi PTD w przypadku tej pacjentki należy:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• W celu zwolnienia czynności serca u pacjenta z cukrzycą powikłaną neuropatią wegetatywną układu sercowo-naczyniowego, bez choroby niedokrwiennej serca, dobre efekty można uzyskać stosując:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Tiazolidynediony są lekami obarczonymi istotnymi działaniami niepożądanymi. Które z nich wykryto dopiero w trakcie dużego badania klinicznego porównującego skuteczność i bezpieczeństwo rosiglitazonu z metforminą i glibenklamidem (ADOPT)?
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• W badaniu NAVIGATOR, w którym brały udział osoby z nietolerancją glukozy, stwierdzono, że stosowanie przez 5 lat nateglinidu w dawce 3 x 60 mg, leku stymulującego posiłkowe wydzielanie insuliny wraz z modyfikacją stylu życia:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 66-letni emeryt z cukrzycą typu 2 dotychczas leczony Glimepirydem w dawce 4mg rano zgłosił się do lekarza chirurga z powodu obecności czyraka w okolicy karkowej z podwyższoną temperaturą ciała do 38 stopni C. Chirurg po nacięciu czyraka, ewakuacji ropy, zastosował antybiotyk i odesłał pacjenta do diabetologa. Wywiad: cukrzyca typu 2 rozpoznana przed 7-miu laty. Początek choroby przebiegał z silnie wyrażonymi objawami klinicznymi: utratą masy ciała o około 5 kg w ciągu 2-ch miesięcy, wzmożonym pragnieniem, wielomoczem. Przez kilka miesięcy po rozpoznaniu cukrzycy pacjent był leczony mieszanką insulinową w 2-ch wstrzyknięciach na dobę. Po czym odstawiono insulinę - zastosowano Glimepiryd w dawce 2mg rano. Od około 2-ch lat otrzymuje Glimepiryd w dawce 4 mg. Powikłania cukrzycy: retinopatia prosta. Choroby współistniejące: nadciśnienie tętnicze (leczenie: Tritace 1x10mg, Diuresin 1x 1). Przerost prostaty - stosuje Doxar 2mg/noc. Przewlekła stabilna choroba wieńcowa - leczenie Bisocard 1 x 5 mg, Acard 1x 75mg, Zocor 20mg. Badanie przedmiotowe: wzrost 175 cm, masa ciała 84 kg, BMI 27,4 kg/m2, RR 140/85mmHg. Badania dodatkowe: HbA1c 8,0%, Lipidogram: cholesterol całkowity 220mg%, Triglicerydy 180mg%, LDL 143mg%, HDL 43mg%, kreatynina 0,9mg%, mocz prawidłowy, ALT 20 IU/L, AST 16 IU/L. Poziomy glukozy: na czczo 170mg%, 2 godz. po posiłkach 220-250mg%. Wobec powyższych danych wdrożono insulinoterapię w 3-ch wstrzyknięciach na dobę, reedukując chorego w zakresie wykonywania iniekcji oraz modyfikacji dawek insuliny. Po miesiącu stosowania w/w schematu leczenia cukrzycy oraz całkowitego wyleczenia czyraka pacjent zgłosił się na wizytę kontrolną. Schemat aktualnie stosowanej terapii: Ins. Actrapid 8j przed śniadaniem, Ins. Actrapid 8j przed obiadem, Insulina Mixtard 30-10j przed kolacją. Profil glikemii w badaniach samokontrolnych przedstawia się następująco: glukoza na czczo 175 mg%, 2-godz. po śniadaniu 140 mg%, 2-godz. po obiedzie 170mg%, 2-godz.po kolacji 156mg%, 3.00 165mg%. Jak zmodyfikujesz dotychczasowe leczenie pacjenta?
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• U pacjenta z cukrzycą t.2 o chwiejnym przebiegu z powodu neuropatii układu pokarmowego manifestującej się gastroparezą, w celu poprawy wyrównania metabolicznego cukrzycy należy zastosować:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 35-letnia kobieta, sekretarka w 26 tygodniu 3-ciej ciąży skierowana została do poradni diabetologicznej z powodu nieprawidłowego testu doustnego obciążenia 50 g glukozy. Wywiad: pacjentka rodziła 2 x siłami natury. Masa urodzeniowa dzieci 3400g, 4200g. Dzieci zdrowe. W aktualnej ciąży dotychczas przybrała na wadze 12,5 kg. Chorób przewlekłych ani przebytych nie podaje. W poprzednich ciążach nie była diagnozowana w kierunku cukrzycy ciążowej. Wywiad rodzinny: cukrzyca typu 2 u matki. Przebyta cukrzyca ciążowa u siostry. Badanie przedmiotowe: wzrost 167cm, BMI 25kg/m2, masa ciała 71kg. RR 120/70. Badania dodatkowe: lipidogram: cholesterol całkowity 175 mg%, triglicerydy 189mg%, LDL 102mg%, HDL 68 mg%, doustny test 50 g glukozy 167 mg% po 1. godzinie. morfologia, mocz, TSH prawidłowe. Jakie powinno być dalsze postępowanie u tej pacjentki? a.edukacja w zakresie stosowania diety cukrzycowej oraz w zakresie prowadzenia badań samokontrolnych poziomu glukozy na czczo i w 1 godz. po posiłkach. b.edukacja w zakresie stosowania diety cukrzycowej oraz wykonanie po 2-ch tygodniach testu diagnostycznego z 75 g glukozy. c.badanie HbA1c celem ustalenia dalszego postępowania. d.jak najszybsze wykonanie testu diagnostycznego z 75 g glukozy. e.edukacja w zakresie stosowania diety cukrzycowej oraz w zakresie stosowania badań samokontrolnych poziomu glukozy na czczo i w 1 godz. po posiłkach, ponowne badanie diagnostyczne w 32 tygodniu ciąży.
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• W badaniu NAVIGATOR, w którym brały udział osoby z nietolerancją glukozy, stwierdzono, że stosowanie przez 5 lat walsartanu w dawce dobowej 160 mg, antagonisty receptora angiotensynowego, wraz z modyfikacją stylu życia:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Do mechanizmów rozwoju przewlekłych powikłań cukrzycy nie należy:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 62-letni mężczyzna, skierowany został do oddziału chorób wewnętrznych z powodu dekompensacji cukrzycy. W wywiadzie cukrzyca t 2 rozpoznana przed 9- laty. Aktualne leczenie: dieta, maksymalne dawki pochodnych sulfonylomocznika i metforminy. Nadciśnienie tętnicze od 6 lat leczone β-Blokerem, diuretykiem tiazydowym. Wywiad rodzinny: cukrzyca w późnym wieku u matki, nadciśnienie i przebyty udar mózgu u ojca. Badanie przedmiotowe BMI 29kg/m2; RR 140/85mmHg; Badania dodatkowe: HbA1c =8,1%; kreatynina 0,9mg%, GFR 124 ml/min, microalbuminuria = 155 mg/24 h; 124mg/24h; badanie ogólne moczu, poza glukozurią prawidłowe, CRP w normie, białko całkowite w surowicy= 6,9g/l; chol. cał.=250mg/dl; HDL=31 mg/dl, LDL=165mg/dl, TG=180mg/dl, K=4,3 mmol/l, rkz prawidłowa. Dno oka - zmiany nadciśnieniowe I stopnia. USG brzucha: nerki lokalizacji, wielkości i echostruktury prawidłowej. Rozpoznano: cukrzycę t. 2 w stadium niewyrównania, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia lipidowe, podejrzenie cukrzycowej choroby nerek w stadium I. Zalecono: stosowanie diety cukrzycowej, redukcję masy ciała, umiarkowany wysiłek fizyczny, mieszankę analogową 2 x dz., Metforminę 1500 mg, statynę, inhibitor konwertazy angiotensyny, β-bloker oraz okresową kontrolę w poradni diabetologicznej i przynajmniej 1x w roku w poradni nefrologicznej. Ten sam mężczyzna został skierowany przez lekarza rodzinnego do poradni nefrologicznej po 14 miesiącach od hospitalizacji - powód: pojawienie się białkomoczu w badaniu ogólnym moczu. Zgłaszane dolegliwości: spadek masy ciała o 4 kg w ciągu ostatniego półrocza, osłabienie. Fizykalnie: RR 140/75 mmHg, ASM około 75/min., ślad obrzęków na podudziach, bez objawów infekcji, węzły chłonne obwodowe niepowiększone, brzuch miękki, płuca bez zmian opukowych i osłuchowych. W badaniach laboratoryjnych: HbA1c= 7,2 %; hipercholesterolemia, morfologia prawidłowa, kreatynina 1,3 mg%, K-4,2 mmol/l. Mocz badanie ogólne białkomocz 235mg/dl, białkomocz dobowy = 4327 mg/dobę, białko całkowite 8,1 g/dl, CRP = 5. USG brzucha, jak poprzednio, rtg płuc bez zmian, markery nowotworowe ujemne. Jakie powinno być dalsze postępowanie u tego pacjenta?
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Dla rozpoznania cukrzycy w przebiegu mukowiscidozy konieczne jest:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Które z poniższych zdań jest fałszywe?
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Postępując zgodnie z zaleceniami klinicznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego w przypadku utraty przytomności z powodu hipoglikemii podasz choremu na cukrzycę typu 1:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• W leczeniu przyczynowym neuropatii cukrzycowej zastosowanie mają między innymi: 1) kwas alfaliponowy, ponieważ jest jednym z najsilniejszych zmiataczy wolnych rodników; 2) pregabalina, ponieważ ma budowę zbliżoną do GABA, który odgrywa rolę neuroprzekaźnika; 3) benfotiamina, ponieważ w dużych stężeniach aktywuje transketalazę, dzięki czemu nie dochodzi do pobudzenia szlaków metabolicznych biorących udział w patogenezie przewlekłych powikłań cukrzycy; 4) inhibitory ACE, ponieważ powodują rozszerzenie naczyń i poprawę przepływu krwi przez vasa nervorum; 5) lignocaina, ponieważ wywiera działanie stabilizujące na błonę komórkową. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  1
  3 lata temu
• 52-letni mężczyzna, z nadciśnieniem tętniczym, otyłością typu brzusznego, od 3-ch miesięcy leczony z powodu cukrzycy t.2 (początkowo insuliną z powodu znacznej hiperglikemii, następnie metforminą), skierowany został do Poradni Neurologicznej z powodu silnych dolegliwości bólowych ze strony kończyn dolnych o charakterze pieczenia w obrębie stóp, które pojawiły się od czasu rozpoczęcia leczenia cukrzycy i nie ustępowały mimo zastosowania leków przeciwbólowych, NLPZ, następnie Tramalu. W badaniu neurologicznym: CUN-bez odchyleń, nerwy czaszkowe nieuszkodzone, kończyny górne-siła i napięcie mięśniowe prawidłowe, odruchy fizjologiczne prawidłowo zachowane, patologicznych brak, czucie powierzchowne i głębokie prawidłowe, kończyny dolne-siła i napięcie mięśniowe prawidłowe, odruchy skokowe i kolanowe prawidłowo zachowane, odruchów patologicznych nie stwierdzono, niecharakterystyczne zaburzenia czucia powierzchownego, czucie głębokie zachowane prawidłowo. Wyniki badań elektrofizjologicznych prawidłowe. Rtg i MRI kręgosłupa poza drobnymi zmianami zwyrodnieniowymi bez innych odchyleń. W powyższym przypadku klinicznym należy ustalić rozpoznanie:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Zwiększone ryzyko współistnienia cukrzycy obserwuje się w następujących chorobach, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Kobieta lat 56, zgłosiła się do szpitala z powodu osłabienia, braku łaknienia, dolegliwości bólowych w obrębie brzucha, wzmożonego pragnienia, oraz postępującego spadku masy ciała o ok.7 kg. Przy przyjęciu: wzrost 160 cm, waga 56 kg, obwód talii 78 cm. Badaniem przedmiotowym stwierdzono: wychudzenie, oraz niewielką tkliwość w okolicy śródbrzusza. W badaniach laboratoryjnych stężenie glukozy we krwi 206 mg/dl, w moczu ślad obecności glukozy i dodatni (+) aceton. Dla ustalenia ostatecznego rozpoznania w pierwszej kolejności należy przeprowadzić dodatkowe badanie diagnostyczne:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Do ustalenia rozpoznania neuropatii cukrzycowej wystarczające jest: 1) występowanie typowych objawów podmiotowych; 2) stwierdzenie odchyleń w przedmiotowym badaniu neurologicznym; 3) stwierdzenie typowych zaburzeń w wynikach badań elektrofizjologicznych; 4) wykluczenie innych przyczyn uszkodzenia układu nerwowego u pacjenta z cukrzycą. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Glikokortykosteroidy wykorzystywane do leczenia wielu schorzeń wywierają silny efekt diabetogenny, uwarunkowany nasilaniem przez glikokortykosterydy zjawiska insulinooporności. Zmniejszona wrażliwość tkanek obwodowych na działanie insuliny indukowana jest na drodze wielu mechanizmów działania sterydów, z wyjątkiem działania:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Badanie przesiewowe w kierunku albuminurii u chorych na cukrzycę typu 1 należy wykonać w następujący sposób: 1) raz w roku od 3 roku trwania choroby; 2) poprzedza się je badaniem ogólnym moczu; 3) badaniem przesiewowym jest oznaczenie półilościowe stężenia albuminy w jednorazowo pobranej próbce moczu za pomocą immunochemicznych testów paskowych; 4) badaniem przesiewowym jest ocena wskaźnika albumina/kreatynina w porannej próbce moczu; 5) po uzyskaniu dodatniego wyniku badania szybkości wydalania albuminy z moczem należy je powtórzyć 2-krotnie w ciągu 3-6 miesięcy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• 65-letnia kobieta, z 9-cio letnim wywiadem cukrzycy t.2, leczona metodą skojarzoną (2 leki doustne i insulina NPH), bez uzyskiwania dobrej kontroli metabolicznej w ciągu ostatnich kilku miesięcy, z nadciśnieniem tętniczym (w leczeniu ramipryl, amlodypina, indapamid), zgłosiła się do lekarza rodzinnego z powodu trwającego od dnia poprzedniego pogorszenia samopoczucia, osłabienia, uczucia duszności, łatwego męczenia. W badaniu przedmiotowym: nie stwierdzono objawów infekcji układu oddechowego, krążeniowo i oddechowo wydolna, czynność serca miarowa 125/min., tony ciche, głuche, bez patologicznych szmerów nad zastawkami, RR:140/80. Oznaczony glukometrem poziom glikemii-205mg/dl. W trakcie wizyty w Poradni doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Podjęte czynności resuscytacyjne nieskuteczne. W badaniu EKG spoczynkowym, wykonanym 3 miesiące wcześniej: Rytm zatokowy 118/min. Sinistrogram. Niespecyficzne zmiany S-T. QT=396ms (norma). Wskaż najbardziej prawdopodobna przyczynę nagłego zgonu:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Cukrzycę mogą wywołać następujące schorzenia endokrynologiczne, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Postępując zgodnie z zaleceniami klinicznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, kobiecie z rozpoznaną cukrzycą ciążową zalecisz dietę zawierającą: 1) 60% węglowodanów;      2) 40-50% węglowodanów;    3) 30% białka; 4) 20-30% tłuszczów; 5) 40 kcal/kg należnej masy ciała. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• Wskaż stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego dotyczące cukrzycy typu LADA: 1) LADA dotyczy 5-10% chorych na cukrzycę rozpoznaną po 35 roku życia jako cukrzyca typu 2; 2) charakterystyczne objawy kliniczne w cukrzycy typu LADA warunkują ustalenie rozpoznania; 3) insulinoterapia jest leczeniem z wyboru; 4) do pewnego rozpoznania cukrzycy typu LADA jest konieczna m.in. ocena funkcji wydzielniczej komórek beta wysp trzustki; 5) cukrzyca typu LADA jest rozpoznawana częściej u kobiet. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -
• U otyłego 53-letniego mężczyzny z 3-letnim wywiadem cukrzycy typu 2 i nadciśnienia tętniczego, leczonego dietą i metforminą oraz inhibitorem enzymu konwertujacego, w badaniach kontrolnych stwierdzono HbA1c 6,1%, stężenie w surowicy cholesterolu frakcji LDL 170 mg/dl, cholesterolu frakcji HDL 42 mg/dl, triglicerydów 170 mg/dl zalecisz: 1) zmniejszenie masy ciała; 2) spożycie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych > 10 g; 3) dietę z ograniczeniem spożycia tłuszczów nasyconych < 10% dobowego zapotrzebowania kalorycznego; 4) statynę; 5) statynę i fibrat. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  1
  6 lat temu
• U otyłego mężczyzny, lat 40 z nadciśnieniem tętniczym, prowadzącego siedzący tryb życia, palącego papierosy 10 sztuk dziennie, przeprowadzisz badanie w kierunku cukrzycy z powodu zwiększonego ryzyka zaburzeń metabolizmu glukozy. Wskaż w opisanym przypadku czynniki zwiększonego ryzyka zachorownia na cukrzycę: 1) otyłość;          2) płeć męska;        3) nadciśnienie tętnicze; 4) siedzący tryb życia; 5) palenie papierosów. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2010, Diabetologia
  0
  -